Ιουλιος1974-μέρος τρίτο

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ιουλιος1974-μέρος τρίτο</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ιουλιος1974-μέρος τρίτο</b><p>Δημιουργός: marakos1948, <i>Μάριος</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>η Ιστορία ενός επίστρατου (μέρος τρίτο)<br />
<br />
Σούρουπο πλησίασαν την πύλη του αεροδρομίου που ήτανε επιστρατευμενος.Διάβασε με μια βιαστική ματιά την πινακίδα όταν την προσπερνούσανε,115 πτέρυγα μάχης.Απόλυτο σκοτάδι παντού,μόνο ο ήχος κάποιου βομβαρδιστικού που ήτανε κατω απο ένα μεγάλο τόλλ και δοκίμαζε τους κινητήρες του,εσπαζε την απόλυτη σιωπή.Πουθενα τα κτίρια του αεροδρομίου,όλα ειχανε εξαφανισθεί κατω απο βιαστικό αλλά πετυχημένο καμουφλάζ.<br />
Τα οχήματα έτρεχαν με μεγάλη ταχύτητα περιμετρικα του διαδρόμου με φούμο στους προβολείς σούρνωντας ξοπίσω τους αντιαεροπορικά αλλά και πυρομαχικά.Πάνω τους σκαρφαλωμένοι ένοπλοι σμηνίτες της Μοίρας Προστασίας Αεροδρομίου που μαζί με τους έφεδρους αξιωματικούς τους θα ήτανε οι μόνοι έξω απο τα καταφύγια για να αναμετρηθούνε με τις βόμβες και τους πολυβολισμούς του εχθρού.<br />
Εξ άλλου ήτανε μαζί με τους μηχανικους αεροσκαφών και οι μόνοι που είχανε την απεριοριστη εμπιστοσύνη και εκτίμηση των πιλότων.<br />
Αν εκείνοι δεν αποθαρύνανε τους επιτιθέμενους με τα δραστικά τους πυρά να πλήξουνε τους διαδρόμους ,τότε οι πιλότοι δεν θα ειχανε την δυνατότητα να απογειωθούνε η να προσγειωθούνε.<br />
Σ εκείνη την κατηγορία ανηκε και εκείνος με τον βαθμό του υποσμηναγού.<br />
Κατέβηκαν έξω απο ένα μικρό παράπηγμα που ίσα ίσα φωτιζότανε απο μια λάμπα μικρής ισχύος ενώ τα παραθυρα είχανε καλυφθεί με σκουρόχρωμες κόλλες ωστε να μην αφήνουνε το φώς να δραπετεύσει προς τους ουρανούς.<br />
Τους υποδέχθηκε ένας ξερακιανός σμηναγός και αφού του έβγαλε ένα λογύδριο πατριωτικού περιεχομένου,κάλεσε έναν έναν τους να μπεί μέσα για..κούρεμα επιδεικνύοντας το φύλλο πορείας του.<br />
"μα δεν είναι δυνατόν να εχει προτεραιότητα το κούρεμα,,ενώ περιμένουμε βομβαρδισμό.." τόλμησε να πεί κάποιος στον μόνιμο βαθμοφόρο.Εκείνος τότε τον κοίταξε υπο γωνία και με ενα σφυριχτό ήχο σαν του φιδιού του έδωσε να καταλάβει πάρα πολλά "ώστε έφεδροι αξιωματικοί και αντάρτες..?"Τελικά τόσο μεγάλη ήτανε η κούραση όλων τους που δεν έδωσαν συνέχεια και κάθησαν ένας ένας σ ένα τελλάρο απο αναψυκτικά για κούρεμα.Ηθελαν να τελειώνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα όλη αυτή η παράλογη κατάσταση και να σπευσουνε τροχάδην στη λέσχη για φαγητό<br />
<br />
marakos<br />
<br />
συνεχίζεται<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2007</td><td valign=top></td></table><br />