Μια Σταγόνα Βροχής

Δημιουργός: Vox

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαύρος ήλιος μέσα στα σύννεφα
Μυρίζει θειάφι ο αέρας.
Κάτω το χώμα βγάζει καπνούς,
Τα ξεραίνει ολα, δέντρα κι ανθρώπους.
Το απρόσωπο πλήθος κοιτάζει ψηλά,
Με το στόμα ανοιχτό περιμένουν σιωπηλά.

Για μια σταγόνα βροχής
Για μια σταγόνα στο στόμα,
Να δροσίσει την ψυχή και το σώμα.

Μαύρος ήλιος καίει μες απ’τα σύννεφα,
Δημιουργεί πληγές και εγκαύματα.
Απρόσωπο πλήθος – απρόσωπα αγάλματα
Περιμένουν σιωπηλά.
Πλήθος πεθαμένο
Στέκονται με το στόμα ανοιχτό.

Για μια σταγόνα βροχής
Για μια σταγόνα στο στόμα,
Να δροσίσει την ψυχή και το σώμα.

Μα πουθενά η βροχή
Πουθενά μια σταγόνα.
Παρακαλάνε σιωπηλά
Μα ουτε ενα δάκρυ δεν κυλά.
Και ετσι στέκονται σαν αγάλματα νεκρά.
Έτσι θα στέκονται αιώνια
Καθώς το εδαφος τους καίει
Κανένας τους δεν κλαίει.

Ίσως ετσι να είναι η κόλαση.
Ίσως να είναι έτσι.
Να στέκονται ακίνητοι, να κοιτάζουν ψηλά με το στόμα ανοιχτό
Αιώνια, παρακαλόντας τον Θεό
Για μια σταγόνα βροχής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2007