Γύρισα πάλι…

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γύρισα πάλι…
Στου ματωμένου ουρανού μου την ορφάνια
Σαν μια σκιά που δεν χωράει πουθενά
Ένας βραχνάς που ζει στου πόθου τα σκοτάδια
Και τον προδώσαν οι αγάπες ξαφνικά
Γύρισα πάλι
Με το κεφάλι μου σκυφτό και μάτια άδεια
Σαν ένα όνειρο που ξύπνησε νωρίς
Τσαλακωμένος και κενός από τα χάδια
Κι απ’ τα ξυράφια μιας ανόητης ζωής…

Κι είπα, γαμώτο…
Ποια ενοχή φτάνει το φως μου να ρημάξει
Τι έχω κάνει και πληρώνω ακριβά
Πόσο ακόμα η αλήθεια μου ν’ αλλάξει
Μέχρι να βρει κάποιο λιμάνι η καρδιά
Κι είπα, γαμώτο…
Πώς να μετρήσω όσα έχω πια χαμένα
Πόσα συντρίμμια να κολλήσω του καιρού
Αφού αυτό που αγαπώ δεν είν’ για μένα
Τη να την κάνω την αγάπη του Θεού…

Γύρισα πάλι…
Στου κουρασμένου μου κορμιού την αυταπάτη
Σαν μια βροχή που δεν ξεδίψασε ποτέ
Μιας ερημιάς η προσμονή μετρά τα λάθη
Κι εγώ στην μέση του χαμού χωρίς τουπέ
Γύρισα πάλι…
Μα δεν μου φτάνει πια η δύναμη για όλα
Είναι το όνειρο φτιαγμένο από χαρτί
Μοιάζει να ζω χωρίς ταυτότητα στην μπόρα
Και να ξοδεύω δίχως λόγο την ζωή….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-07-2007