3 του Ιούλη

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρεις του Ιούλη σε μια έρημη πλατεία
Μ’ έναν μαύρο εφιάλτη ουρανό
Σκοτώθηκαν τα χρόνια μου εκείνα
Που έλεγα πως τάχα τ’ αγαπώ
Κι απέμειναν οι στάχτες του τσιγάρου
Σπονδή στης μοναξιά μου το κενό
Σαν ένα όνειρο στο φως σβησμένου φάρου
Που πνίγηκε μια νύχτα στο νερό…

Κι ύστερα γύρισα αργά χωρίς εμένα
Στης φυλακής μου την απέραντη σκιά
Είναι ο κόσμος μου μισός χωρίς εσένα
Μα την συνήθισα αυτήν την μαχαιριά
Τώρα μαζεύω τα συντρίμμια ένα –ένα
Και την ανάγκη μου την κάνω ενοχή
Όλα τα όμορφα μου γίναν γαμημένα
Κι άλλο δεν έχει η ψυχή μου υπομονή…

Μα μην σε νοιάζει τι ο διάολος σερβίρει
Πάρε και πιες πριν να χτικιάσουν τα κορμιά
Ότι κι αν γίνει ήταν μάλλον για να γίνει
Αφού σου έσβησε του πόθου η φωτιά
Κι αν είμαι τάχα μία μέρα να ανταμώσεις
Αυτόν που αγάπησες και λάτρεψες τρελή
Κοίτα στα μάτια μην τον δεις για να γλιτώσεις
Όσες περίσσεψαν στιγμές μες την ζωή….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-07-2007