Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Οι ιστορίες μου

Οι ιστορίες μου

Δημιουργός: kin, Γιωργος

Το ξερω οτι ειναι μακρυ πολυ.Συγνωμη μα δεν μπορουσα να το κοψω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια ιστορια εφτιαχνα
Μια δικη μου
στο μυαλο μου
ιστορια της φαντασιας μου

Οχι για να την γραψω
μονο για να την ζησω
Οπως αλλες και αλλες
χιλιαδες μεχρι τωρα
Ηλιθιες
Φθηνες ιστοριες
σαν βραζιλιανικο σηριαλ
σαν αμερικανικη γκακστερικη ταινια
σαν χολυγουντιανη πολεμικη περιπετεια

Ιστοριες διχως νοημα
Απλως συντροφια της μοναξιας μου
να εχω κατι να μου κανει παρεα εκεινες τις ωρες που ειμαι μονος
ολη μερα δηλαδη
Φτηνιαρικες ιστοριες
διχως νοημα
γρηγορα τελειωναν, φευγαν
μα οχι ολες
καποιες (δεν ξερω γιατι)
μεναν λιγο παραπανω
σιγα σιγα δενομουνα
η ιστορια αλλαζε
εγω γινομουνα εκεινος
γινομουνα εκεινη
ο καλος, ο κακος, ο ασχημος
γινομουνα ο σκυλος, το αυτοκινητο
το βαπορι που βουλιαζε..

Ενα ενα τα ζουσα, τα βιωνα
μεσα στο μυαλο μου, στη φαντασια μου
Και η ιστορια αλλαζε
αλλα δεν την πηγαινα εγω
εκεινη με πηγαινε
δεν ηξερα που
δεν την εγραφα
δεν την εφτιαχνα
απλως την ζουσα
στιγμη την στιγμη
η πρωτη με πηγαινε στη δευτερη
η δευτερη στην τριτη,
η μια στην αλλη και ολες μαζι στο τελος

Και οταν 'ρχοτανε το πρωτο δακρυ,
ηξερα οτι ητανε αληθεια
ητανε μια ιστορια αληθινη
Της φαντασιας μου μα αληθινη
Κι' οταν ανθιζε το πρωτο χαμογελο
ημουν σιγουρος
Την ειχα ζησει
Ημουν εκει


Ειναι οι δικες μου ιστοριες
οι κατα δικες μου
δεν τις μοιραζομαι
Τις φυλαω σαν φυλαχτο
Ειναι το μονο κατα δικο μου
σαν γεροτσιφουτης κανω, το ξερω
Μα ειναι το κομποδεμα μου
για τα γεραματα, οταν η οραση θα μ'αφησει
και το λιγο λογικο θα εχει παει απο καιρο
τοτε μ' αυτες θα τρεφομαι
στο μυαλο μου θα τις φερνω
θα τις ζω ξανα και ξανα μεχρι να βαρεθω
Για αυτο δεν τις μοιραζομαι
χρειαζομαι πολλες
για καβαντζα
ποιος ξερει ποσα χρονια ακομα θα ζησω..

Μα ειναι μια που θα ηθελα να μοιραστω
Να την πω και σ'αλλους
οχι για να την διαβασουν
οχι για να τους αρεσει
οχι να για να μου πουν αν το 'κανα σωστα
μονο για να την ζησουνε κι' αυτοι
να ζησουν οτι εζησα κι εγω
μια ιστοια αληθινη
της φαντασιας μου μα αληθινη

Μονο..
αν την ιστορια μου ακουσεις..
μην μου πεις τη γνωμη σου
μην μου πεις τι δεν εκανα καλα
η τι εκανα καλα
ουτε για την τεχνικη, ουτε για το θεμα, ουτε για τις θεσεις μου
Μονο πες μου..
πες μου τη αισθανθηκες, τι ενιωσες
πονεσες, εκλαψες, γελασες?
την εζησες?
Μα πανω απο ολα..
μη μου πεις...
"δεν επρεπε" η "επρεπε"
το ειπα..
ειναι μια ιστορια της φαντασιας μου
Της δικης μου φαντασιας
της κατα δικης μου
του μονου πραματος που εγω οριζω 100%
Και εκει μεσα εγω και μονο εγω φτιαχνω τους νομους
Κι αν εγω πω οτι η Αιγυπτος στα 1700 μχ ητανε ρωμαικη κτηση τοτε ετσι ειναι
κι αν πω οτι η Χιλη ειναι στην Ασια τοτε ετσι ειναι
Κι αν θελω την παω στην σκανδιναβια, στην νοτιο αφρικη η οπου αλλου γουσταρω
Κι αν δεν θελω να ειναι σε καποια απ' τις γνωστες ηπειρους τοτε τις βυθιζω ολες και κανω τις θαλασσες στεριες, βαζω την χιλη στην μεση του ατλαντικου και τελειωσε η δουλεια
Κι αν θελω ο ηλιος να βγαινει απο την δυση τοτε απο εκει θα βγαινει
Δικη μου η φαντασια δικη μου και οι νομοι
Κι αν πω απ τον βορα τοτε απ τον βορα
Και γιατι να βγαινει?
στην δικη μου φαντασια δεν χρειαζεται να βγαινει
θα τον βαλω εκει ψηλα στον ουρανο να μην φευγει ποτε
κι αν τραβηξω ζορι με τους αλλους στην πισω μπαντα του πλανητη τοτε βαζω απο κει ενα δευτερο ηλιο
να εχουνε φως κι αυτοι οι φουκαραδες
κι αν μου γκρινιαξουνε οι πλαινοι τοτε τους δινω κι αυτων δυο ηλιους, ενα δεξια και ενα αριστερα να εχουνε και εκεινοι φως
κι αν οι εσκιμωοι αρχισουνε τις κλαψες βαζω αλλον εναν απο πανω και βαζω και ενα απο κατω ετσι για σημετρια
εξι ηλιους γουσταρω να εχω και εξη θα εχω
Δικη μου η φαντασια δικη μου και η νομοι
Και στο κατω κατω της γραφης..

Ποιος ειναι αυτος που θα μου πει οτι στην δικη μου φαντασια, η γη "πρεπει" να ειναι στρογγυλη?
Την κανω εγω επιπεδη σα μια κολλα χαρτι και πεταω εξω τους ηλιους
και τον πανο και τον κατο και τους πλαινους και τον πισω
Βαζω μονο ενα εκει ψηλα μες την μεση να χει φως ολος ο κοσμος
Και ποιος μου λεει οτι στην δικη μου φαντασια "πρεπει" να υπαρχει ηλιος για να εχουμε φως?
Του χωνω μια κλοτσια να παει στον αγυριστο και κανω το φως να βγαινει απ το πουθενα και απο παντου
Και ποιο φως?
αμα θελω εγω θα εχουμε φως
αν δεν θελω τοτε εξω και το φως
κυρησω το απολυτο σκοταδι και θα βλεπουμε με τα αυτια


Γιατι ειναι η φαντασια η δικη μου
η κατα δικη μου
και εκει μεσα εγω κανω κουμαντο
οχι γιατι ειμαι μαγκας η εξυπνος
αλλα γιατι ειναι το μονο κατα δικο μου πραμα
Γιατι ζω σε ενα κοσμο γεματο απο "πρεπει"
Κυκλωμενος απο "πρεπει" που δεν μπορω να πολεμησω
Αλλα στην δικη μου φαντασια εγω ειμαι ο βασιληας,εγω φτιαχνω τους νομους
Μα δεν εφτιαξα πολλους
Μονο ενα...
Κυρηξα τα "πρεπει" εκτος νομου

Γι'αυτο σας παρακαλω, μην μου πειτε τι πρεπει και τι δεν πρεπει να κανω στην ιστορια μου
δεν ειναι ενα βιβλιο, δεν διαλεξα θεμα, δεν την εγραψα ποτε
Ειναι απλως μια ιστορια
Μια ιστορια αληθινη που την εζησα
Στην φαντασια μου, αλλα την εζησα

Η ιστορια ειναι μεγαλη.Ηθελα να τελειωσω σημερα την εισαγωγη
να σας την δειξω αλλα δεν μπορεσα
Γιατι οπως ειπα την εζησα.Η ιστορια μου ειναι στο μυαλο μου
εχει διαλογους, εχει περιγραφες μα εχει και εικονες
και αισθηματα
Πως να σας πω τι αισθανθηκε εκεινη οταν πηρε το χαρτι στα χερια και το διαβασε?
Εγω το ξερω τι αισθανθηκε
ημουν εκει
το αισθανθηκα
πρεπει να βρω τις λεξεις να το πω
εκεινες τις λεξεις που θα σε κανουν να αισθανθεις το ιδιο
Γι' αυτο σταματησα
Γιατι καποια στιγμη δεν εκλαιγα ποια
και εγω γραφω διαβαζοντας
αν δεν με κανει να κλαιω τοτε δεν μου κανει
να κλαιω
η να γελαω
η να χαμογελαω, να ευτυχω να δυστυχω να ποναω
να αισθανομαι
αν δεν αισθανομαι τοτε η πληξη ερχεται
και εγω..
κλεινω το notepad μετα το monitor..
και την βολτα μου

Σ'ευχαριστω που εφτασες μεχρι εδω κατω.Συντομα θα φερω και την ιστορια μου(την εισαγωγη)
Θα σου ειμαι ευγνωμων τοτε αν μου πεις τι αισθανθηκες, αν την εζησες και εσυ οπως και εγω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2004