Η ιστορία της χαράς

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

στο Χάρη τον Κύπριο για τη Θλιμένη χαραυγή του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=right][I]Η ΘΛΙΨΗ ΑΥΤΗ γεννά ένα ποίημα.
Το ποίημα αυτό γεννά μια θλίψη, που γεννά ένα ποίημα, που γεννά μια θλίψη…
Έξω απ’ αυτό το φαύλο κύκλο, υπάρχει μια χαρά,
που δε γεννά τίποτα και τίποτα δεν τη γεννά...
μια μεγάλη, αυθύπαρκτη, στείρα χαρά. (Α. Χιόνης) [/I][/align]




Με δυσκολεύεις
Όλο γυρίζεις, πουθενά δε χωράς
Φεύγεις... έρχεσαι
αναλλοίωτα όμορφη
άνοιξη διαβατική
Περαστική κι απ’ το δικό μου χώμα
Ποτίζεις τα τριαντάφυλλα
ασβεστώνεις το φράχτη
στολίζεις το τραπέζι
μου δίνεις δυό φιλιά
κι εξαφανίζεσαι

Πώς να σε περιγράψω;
Αερικό;
Λάμψη στιγμιαίας όρασης;
Ριπή οξυγόνου στα πνευμόνια;
Πώς;
που δε μοιάζεις με τίποτε
και σου μοιάζουν τα πάντα
καθώς τ’ αγγίζει η φωτοβόλα αύρα σου

Σε βάφτισαν χαρά
και με το Χι σου το μεγάλο
διαγράφεις μονοκονδυλιά τις θλίψεις μου
Με τραβάς απ’ το μανίκι
και με σέρνεις στο φως
Κι ω του θαύματος
καθόλου δε φοβάμαι
καθόλου δε με καίει

Ω χαρά!
Ας μπορούσα μονάχα
να σου γράψω ένα τραγούδι
Ας μπορούσα να δώσω στη λύπη μου
δυό δράμια ανύποπτου ήλιου
κι ένα μενεξεδί χαμόγελο

δώρο από σένα κι από μένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-07-2007