Αλαργινό ταξίδι

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φτεροκοπά στον άσπονδο γκρεμό
χοροπηδάει μέσα μου και σβήνει
κάποιο χαμόγελο μαρμάρινο σαν κρήνη,
χρυσόψαρο σε βρώμικο νερό.

Κι όλο ρωτώ τί μου συμβαίνει και μετρώ
κάθε φορά τα μαγνητάκια στο ψυγείο,
γαντζώνομαι στον ήλιο, κάνει κρύο,
ζητώ απ΄τον καθρέφτη μου καιρό.

Στ΄αλαργινό ταξίδι της ψυχής
ψάχνω να βρω απάνεμο λιμάνι
για να σωθώ απ΄του βοριά το λυσομάνι
να μη με βλέπει τώρα πια κανείς.

Κι όλο ρωτώ τί μου συμβαίνει και μετρώ
κάθε φορά τα μαγνητάκια στο ψυγείο,
γαντζώνομαι στον ήλιο, κάνει κρύο,
ζητώ απ΄τον καθρέφτη μου καιρό.

Λαμποκοπούν οι φάροι στις ακτές
και με τυφλώνουν αδειανές οι πόλεις
έχω σαλπάρει χρόνια τόσα δα και μόλις
εφάνηκαν του ορίζοντα οι πληγές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-08-2007