Μέρα χωρισμού28.06.2007

Δημιουργός: Freagle

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την τελευταία φορά που σ’ αντίκρισα
Βρισκόσουν στην αγκαλιά μου
Εκεί που έπινα το φιλί σου στο σκοτάδι
Εκεί που ευχόμουν να είμαστε έτσι για πάντα
Αγκαλιασμένοι στο σκοτάδι, μόνοι και μαζί
Κοιτούσα την σκιά σου να βρίσκεται δίπλα μου
Μ’ έκανε να μην φοβάμαι την απουσία του φωτός
Γιατί εσύ με μια αγκαλιά έδιωχνες κάθε ανασφάλεια

Έτσι σε θυμάμαι μέχρι και τώρα
Γι’ αυτό και δεν μπορώ να πιστέψω πως έφυγες
Είπες πως κάτι ακόμα σε βασανίζει
Πως δεν μπορείς και μ’αποχαιρέτησες μ’ ένα συγγνώμη
Είναι φοβερό να μην μπορώ να καταλάβω
Πως άλλαξε έτσι τόσο γρήγορα η γνώμη σου
Και φούσκωσες τα πανιά με μια δυνατή ανάσα σου
Σαν να βιαζόσουν να φύγεις..

Ακόμα παλεύω με τις ίδιες τις σκέψεις μου
Πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε θυμάμαι πια
Πως έχεις φύγει με τον ίδιο τρόπο που ήρθες
Έτσι ξαφνικά και γρήγορα..

Πρώτη φορά αισθάνθηκα κάτι ν’ αλλάζει μέσα μου
Πρώτη φορά κοίταζα κάποιον στα μάτια
Μα εκείνος γυρνούσε το βλέμμα του αλλού
Σαν να μην άντεχε αυτή την επαφή
Σαν να φοβόταν να αφεθεί
Μην τυχόν πέσει και πληγωθεί

Έδωσα το σώμα και την ψυχή μου
Μα ακόμα δεν το μετανιώνω
Ήταν πράξεις που ποτέ δεν θα ξεχάσω
Που θα μου θυμίζουν πως έδωσα κάτι σε σένα
Χωρίς να’ χω το βάσανο του απωθημένου
Χωρίς να μετανιώνω για κάτι που δεν έκανα
Τώρα, όμως, μ’ άφησες σ’ έναν δρόμο
Πρωτόγνωρο για μένα
Και πρέπει πια να βρω την παλιά μου πορία
Να συνεχίσω από εκεί που σταμάτησα
Δίχως να μ’ επιρεάσει το παρελθόν
Όπου μέσα σ’ αυτό βρισκόσουν κι εσύ
Πρέπει να σηκωθώ και να συνεχίσω
Να κλείσω ξανά το μάτι στην μοναξιά
Και να πάρω δύναμη από την πρωτόγνωρη εμπειρία μου
Που μόλις αποκόμησα
Να σταθώ στα πόδια μου και να κάνω ένα βήμα μπροστά
Το ξέρω είναι δύσκολο
Μα ποιος πιστεύει πως τα πράγματα έρχονται τόσο εύκολα
Έτσι όπως τα θέλουμε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-08-2007