Οι Συμπλιγάδες

Δημιουργός: PitsiBlue

"Είναι η καρδιά μου μια αυλή,σε ένα κελί που όλο μικραίνει μα εσύ που έχεις το κλειδί έλα και πες μου το γιατί..."

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν όνειρο δεμένο στο μουράγιο,
η αγάπη μας μου έδινε κουράγιο...
Ήμουνα φίλο σε κλαρί που τώρα πια μαράθει
σου τέλειωσε ο έρωτας η αγάπη σου εχάθει..

Κανείς δεν ξέρει το γιατί τον λόγο να εξηγήσει
γιατί τα λόγια χωρισμού στα αυτιά μου έχουν ηχήσει?
Μ'αγάπησες άραγε ποτέ ή όλα ήταν ψέμα
μακάρι να πνιγόμουνα στο ίδιο μου το αίμα... (λίγο βάρβαρο,το ξέρω)

Στον νου μου Γόρδιος Δεσμός γίνονται οι σκεψεις,
τι άλλο πια πρέπει να πω το σ'αγαπώ για να πιστέψεις?
Πρέπει με τα νύχια μου τον δεσμό να σχίσω
τους κρύους εφιάλτες μου στην φωτιά να χύσω...

Τις συμπλιγάδες πέρασα και έσπασα τα φτερά μου
σε εκείνες διηγήθηκα τις ελπίδες τα ονειρά μου,
μα εκείνες δεν μ'αγάπησαν τον οίκτο τους μου δώσαν
σφράγισαν ολοκηρωτικά και την καρδιά μου λιώσαν...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2007