Πέτρινη κλωστή

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

"Τη θλίψη απ ' τα μάτια μου να πάρεις και να τη ρίξεις στου πελάγου το βυθό..." Χαρούλης. ένα παλιό χαμένο σε χαρτιά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε κοιτάζω.
Γυρίζεις το κεφάλι και κοιτάς κατακερματισμένα φεγγάρια
π’ αφήνουν στο κεφάλι σου χλωμές ακτίνες.
Σου μιλάω.
Δε μ’ ακούς.
Κλείνεις τα αυτιά με βαμβάκι φτιαγμένο από πέτρινη κλωστή.
Γυρεύω τη γεύση σου.
Κάποτε ήταν γλυκιά.
Πρόσθεσες πίκρα και αρμύρα πασπαλισμένη με περίτεχνα υλικά
προδοσίας κι απάτης.
Κι η αφή σου;
Τα δάχτυλα νεκροί νευρώνες που κρέμονται στο κενό.
Εκεί κρέμασες κι εμένα
κι όλη σου τη ζωή.
Έλιωσα και γλίστρησα απ’ τη θηλιά πετώντας
ισχνή και ρέουσα.
Μα ζωντανή.
Μια στερνή δικαίωση μόνο ζήτησα.
Να είσαι εσύ για σένα.
Όμως η πέτρινη κλωστή τύλιξε τους νεκρούς σου νευρώνες
όπως το ήθελες.
Να μην πονάς.
Μια μοναδική ευχή σου χάρισα την ώρα που γλιστρούσα.
«Λήθη, μην τον εγκαταλείψεις ποτέ.
Μην αφήσεις κανέναν να τον ξυπνήσει πια.
Ήσυχα άστον να κοιμάται πάνω στο κατωσέντονο
που έστρωσαν οι ερινύες του όταν παραιτήθηκαν
και σκέπασέ τον οι φόβοι του ποτέ να μην κρυώσουν
κι αγριέψουν».

2005

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2007