Όρνεα

Δημιουργός: Grisio

Κι εγώ όλο προσεύχομαι η πληγή αυτή να μην κλείσει ποτέ... [E]

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Όταν τελειώνει η προσευχή
και σβήνουνε τα φώτα
πουλιά μου τρώνε την ψυχή
με ξυνιασμένα χνώτα

Μάτια νεκρά και βλοσερά
με βλέμμα οργισμένο
δειλά απλώνουν τα φτερά...
λέσι σημαδεμένο

Κατασπαράζουν ότι βρουν
σε σώμα κελεπούρι
μέσα να φτάσουν δεν αργούν
ν’ ανοίξουν το καβούρι

Σωπάνε μόνο την στιγμή,
να τρών’ τα σωθικά μου,
ωσάν περάσουν την γραμμή
που φτάνει στην καρδιά μου

##########################

Και χορτασμένα το πρωί
φεύγουνε σα ξυπνήσω
να ξαναρχίσω την ζωή
να ‘χω να τα ταΐσω

##########################

Όταν τελειώσει η προσευχή
και σβήσουνε τα φώτα
αρπαχτικά μες στην ψυχή
θα ‘ρθουν, ποιόν θέλεις, ρώτα[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2007