Ανάπλι

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

μέραα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black][font=georgia]Μοιάζει το Ανάπλι να παίζε το βράδυ τουφεκίδι
κι η θάλασσα του απ’ τις πληγές είχε κόκκινο δέρμα.
Φεγγάρι τοποθέτησα στο μέτωπο σα κέρμα -
σαν οβολό. Και το πρωί , ξεκίνησα ταξίδι.

Αγάντα , μαύρο το στενό κι η ράντα απ’ τη μαΐστρα.
Κόβω μπιλιέτο που έκρυβα , με ρίζα , αρώματά σου
στη τιμονιέρα ολόγυρτος , στου ξύλινου Πηγάσου’
στη πόντζα που διατάζουνε, στα «βόηθα Βαγγελίστρα»

Κι απ το κοράκι , ανάγλυφα το άγαλμα του Γέρου
που έδειχνε όταν μ’ έδιωχνες , στου Κύκλωπα το μάτι
πώς να τυφλώσω , καίγοντας τον ήλιο αυτό, με αλάτι ,
σύννεφα καθώς ντάνιαζε με ύφος παγιονέρου.

Φυτέψαν φάρο στεργιανοί πιο έξω απ’ ότι πρέπει.
Βράχοι τριγύρω , χάρβαλα ‘ Και ένας αρβανίτης
δολώνει σάρκα από σκυλιού να φάει ο αποσπερίτης ,
ποτέ μας μη γυαλίσει εμπρός σκυλόψαρου το λέπι.

Αγάντα , σκάρωσα γραμμές με φίδια όλο χαρά
για να σου στείλω ορμητικούς στη νύχτα εφιάλτες.
Φαρμάκι για να στάξουνε στο γάμο σου οι ψάλτες
και τη καδένα που τραβώ θα στείλω για προικιά.

Θα κάμω χρόνια να φανώ στο Ανάπλι , ίσως πάλι
μη δω ξανά στα Πενταδέρφια 'αυγή να σκάει γυμνή.
Την κάθε απ’ τα ξένα πέλαγα θα μάθω σπιθαμή
πάνω σε κάποιο , πιο σαθρό απ’ τον έρωτα ποστάλι.[/color][/font]


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2007