Παράλληλοι βίοι και παράξενοι

Δημιουργός: buteo68, Σαράντης

αλοιμονο στο μυαλο που δεν εχει γέφυρες...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παράλληλοι βίοι και παράξενοι
πατέρας το γιο να λυπηθεί
η αντίθετα ο γιος του πατρός
τα σφάλματα γεννήματα
του κόσμου τα θελήματα
να φτύνει τη στιγμή

Έτσι πιστεύεις πως κρατάς το χαλινάρι
Ηνίοχος του γόνου λατρευτός
Μα δε σου ειπε τα μαντάτα ο αγέρας
Πως άλλαξε τη ρότα της ζωής.
Μια παροιμία έγραψε
Μια παροιμία λέει
Ο κλέφτης το πρώτο χρόνο χαίρεται
Τον άλλο την πατάει
Δεν είσαι πλέον αυτός
Που οδηγεί το αμάξι
Ότι μου πήρες το πήρες τ΄αρπαξες
Μα του χρόνου η στιγμή
Είναι το τέκνο του έρωτα,
που γινε μεγάλο παλικάρι
Κι έπιασε τον χρόνο απ το μαλλί
Και με φτερά αετίσια πέταξε
Άλογο αγγελικό το φως του φεγγαριού
Σύννεφο το σύννεφο καλπάζει
Κι όλα τα χρώματα του τόξου
Τ΄ ουράνιου σκορπά στους
Πέντε ανέμους

Έτσι πιστεύεις η βροχή πως πέφτει απ τη βαρύτητα
Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι η λογική σου
Όχι , πατηρ μου δεν είναι η στάλα που σε βρέχει της βροχής
Το ειδικό της βάρος είναι ανάλαφρο στο χρόνο της αλήθειας
Τα όνειρα χτίζουν παλάτια χωμάτινα στην αγκαλιά της αμμουδιάς
Και συ
πιστεύεις πως η ψυχή μιλάει
και την πίστη σου δίπλα φιλάει.
Μες το μυαλό σου μη ψάχνεις τίποτα να βρεις
άνοιξε της καρδιάς την αυλόπορτα
περπάτησε στο κήπο της ψυχής
στο μαγγανοπήγαδο του αέναου κορμιού σου
λύγισε το άκαμπτο κορμί
ασε τα βλέφαρα να σκύψουν
συνοδεία των ματιών σου
να σκύψουν για να δεις
εκεί ο παράδεισος απλώνει την αγάπη του
κι εσύ είσαι αυτός που απλώνει χέρι στη ζωή
εκεί μιλάει η ανάσα του
εκεί κοιμάται η πνοή

Κι εάν το αποτέλεσμα τη επαφής σου της ερωτικής
Αρχή του χάσματος των γενεών
Σκέψου πως
Κάποια στιγμή εσυ ήσουν στη θέση του παιδιού
Κι έλεγες στη φάτσα του γονιού σου…

….Παράλληλοι οι βίοι και παράξενοι
πατέρας το γιο να λυπηθεί
η αντίθετα ο γιος του πατρός
τα σφάλματα γεννήματα
του κόσμου τα θελήματα
να φτύνει η στιγμή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2007