Το σινιάλο της μηχανής

Δημιουργός: Millie

...για να…συνεχίσω…τον κύκλο της...τόσο παλιάς αλλά και τόσο νέας «αγάπης μου»...θέλω να στείλω και αυτούς τους στίχους οι οποίοι, επίσης δεν είναι δικοί μου αλλά...ενός (και μοναδικού) Δημήτρη...και είχαν γραφτεί κάποτε για ‘μένα !!! Δεν θέλω να σας κου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η μηχανή ξεκίνησε
τρέχει αλαφιασμένη
κι εσύ κουρσάρος πάνω της
ψάχνεις την οικουμένη...

Ο θάνατος συνοδηγός
σου δένει τα μαλλιά σου
κι ένα τραγούδι από παλιά
τρυπά τη μοναξιά σου...

Ο θάνατος συνοδηγός
αχώριστός σου φίλος
σε πάει εκεί...& το ξέρεις
μπρος στου γκρεμού το χείλος...

Τα όνειρα σου αποσκευές
δίπλα στη σέλα τα 'χεις
και στις ζωής τις τρικλοποδιές
μια ευκαιρία ψάχνεις...

Ξεχνάς τους φόβους, τις χαρές
και τις ευαισθησίες
και το Perfecto όταν φοράς
αρχίζεις...αμαρτίες...

θ' ανάψεις το τσιγάρο σου
του χάρου το φουγάρο
θα βάλεις πάλι το μπουφάν
...της μηχανής σινιάλο...

θα πεις το γεια στη γειτονιά
θα ρίξεις ένα βλέμμα
κι εσύ μαζί με μια γκαζιά
θα τρέξεις προς στο...τέρμα....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2003