Ταξιδευτής

Δημιουργός: Ίμερος, Μιχάλης Κάρος

Στάθηκα κάπου στη μέση του πουθενά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της γης εγώ ταξιδευτής
της μοναξιάς αδέρφι
αλλού τη μέρα θα με βρείς
τη νύχτα όπου μου κάνει κέφι

όσο γυρίζω τα βουνα
τις πόλεις που διαβαίνω
έχω τα μάτια σφαλιστά
εικόνες μη βυζαίνω

είναι η ψυχή μου μαλακή
και τρυφερή συνάμα
και ένα βλέμα στην αρχή
το έκανε το θάμα

είδα κορφές καμπυλωτές
με χιονισμένες μπάλες
πιο χαμηλές ήταν πολλές
πριονοτές τις άλλες

σα να 'ρχονται σιμά
σα να με πλησιάζουν
τα χέρια άπλωσα γοργά
μα εκείνα τρεμουλιάζουν

μετρώ τα βήματα γοργά
που θέλω για να φτάσω
μα όλο φεύγουν πιο μακρυά
όσες πλαγιές και να περάσω

τα χρώματα παίζαν τρελλά
στο φως και το ισκιάδι
τα μήκη τους απατηλά
τα βλέπω ένα ισιάδι

το πράσινο με θάμπωσε
μετρώ παραλλαγές του
στο σκοτεινό έλατου κάνω αρχή
μέχρι το φωτεινό του πεύκου

κι απο το ροζ της ροδαυγής
που στην κορφή το φέρνει
μέχρι το θάμνο της πηγής
που λές φωτιά πως παίρνει

η λεύκα εκιτρίνισε
της πέφτουνε τα φύλλα
νωρίς ο τόπος γιόμισε
φανήκανε τα ξύλα

νερό πολύ νερό φαρδύ
στο βάθος γκρεμισμένο
έχει ακόμα δρόμο πολύ
σα φίδι απλωμένο

όσο γυρίζω τα βουνα
τους δρόμους που διαβαίνω
έχω τα μάτια σφαλιστά
εικόνες μη βυζαίνω

γιατί είναι πολύ πικρό
την πλάτη να γυρίζεις
στην εξοχή και το βουνό
και πόλη να μυρίζεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-12-2004