Λειβάδια της καρδιάς

Δημιουργός: dragoste, Τσιλιβαράκος Νικόλας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το χιόνι πέφτει κόκκινο στη γη,
με αίμα η ζωή είναι βαμμένη.
Το σώμα είναι νεκρό, νεκρή και η ψυχή,
φωνή από μακριά είναι πνιγμένη.

Σε μαγικές σπηλιές τα όνειρα παιρνούν ,
μορφές που' χουν χαθεί πριν κάποια χρόνια.
Σε δάση είναι χαμένη μια ζωή,
ζωή πια δεν γεννά στου χρόνου τα σεντόνια.


Σε ένα βράχο κάθομαι ψηλά,
τραγούδια ερωτικά τώρα πια γράφω,
ο χρόνος δεν κυλά, ο δείκτης σταματά,
και' γω κυλιέμαι σε λειβάδια της καρδιάς.


Η θάλασσα μ' οργή τα βράχια πια χτυπάει,
κοχύλια στο βυθό όλα τα σπάει,
τα θρύψαλλα πολλά στην άμμο τώρα πια,
και' γω σ'ακρογιαλιά πάλι θα σκάψω.

Θα σκάψω για να βρω το ονειρό μου,
ζωή μισή να βρω για να ενώσω,
τα θρύψαλλα συλλέγω, να κολλήσω,
το μαύρο παρελθόν με το παρόν μου.


Σε ένα βράχο κάθομαι ψηλά,
τραγούδια ερωτικά τώρα πια γράφω,
ο χρόνος δεν κυλά, ο δείκτης σταματά,
και' γω κυλιέμαι σε λειβάδια της καρδιάς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-12-2007