Αμαρτίες γονέων

Δημιουργός: Maria Olsen, Μαρία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάτια του κόσμου στη βροχή
Μια ευχή
Απ’ του πελάγου έρχεται την λουλακιά αλάνα
Μες στο βαθύ να μ’ έριχνες την ώρα εκείνη μάνα
Που ερχόμουνα αργά-αργά σαν αίμα που σταλάζει
Στην ξάπλα μήνες, και εσύ μες στο διπλό μαράζι
Σαν πας’ στο νεκροκρέβατο η ίδια σου η μάνα
Περίμενε κι αυτή σειρά να πάει στην αλάνα

Και μέσα από το σώμα σου πήρα του χάρου κάλλη
Ετοιμοθάνατης γιαγιάς το όνομα και χάρη
Και μια σκιά ασήκωτη των γενεών παμπόλλων
Σαν σκοτεινιάζει μες του νου το πέλαγος, και όλων
των ριζικών των γυναικών, σκέφτομαι τώρα μάνα
των γεννημένων, και αυτών που είναι στην αλάνα

Γιατί δεν έσπασες την αλυσίδα, μια για πάντα
Γιατί εσύ δεν έβαλες το πάθος σου στην μπάντα
Την προδοσία σου αυτή, μπορεί να δεί ο βλέπων
Οι αμαρτίες των γονιών, ειν’ παιδεμός των τέκνων

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-01-2008