Όλα αυτά που φοβάμαι

Δημιουργός: candy-candy, Χριστιάννα

...είναι ακόμα εδώ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I][align=center][font=calibri] Είναι μες τη σκιά στην άκρη του δωματίου
Κάτω από το μαξιλάρι που είναι πεσμένο στο πάτωμα
Μέσα στα τετράδια που έγραφες αφιερώσεις
Πάνω στις φωτογραφίες που ποτέ δεν έσκισα…

Στο πατάρι… μέσα σε κούτες στοιβαγμένες…
Που η υγρασία έχει μουχλιάσει…
Έξω στον κήπο θαμμένα κάτω από τις φτέρες…
Στη κούνια της μεγάλης βελανιδιάς…

Στα κρύα του χειμώνα…
Στις μέρες που περνούν η μία μετά την άλλη…
Ίδιες…μονότονες…
Μέρες…μήνες… χρόνια…

Είναι στα μίλια που μας χωρίζουν…
Στα δάκρυα που είδες πρώτη και τελευταία φορά να κυλάνε στο πρόσωπό μου…
Γιατί δεν ματαδάκρυσα μπροστά σου…
Μου είχες πει εκείνο το βράδυ πως δεν θες να με ξαναδείς να κλαίω…

Έτσι όταν χωρίσαμε τα κατάπια όλα τα δάκρυα…
Επειδή δεν σε άφησα να τα δεις δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν…
Επειδή σου χαμογέλασα δεν σημαίνει ότι δεν πονούσα…
Απλά δεν ήθελα να σε δω λυπημένο… γιαυτό…

Εγώ ας γίνω κομμάτια… δεν πρόκειται να το μάθεις άλλωστε…
Εγώ θα μαθαίνω πάντα τι κάνεις και πως είσαι…
Κι ας μπήγω έτσι το μαχαίρι πιο βαθιά στην πληγή…
Πρέπει να έχεις κάποιον να σε φυλάει…
Όσο κι αν με πονάει…
Εσύ να σαι καλά όμως…
Κι ας μου στοιχειώνεις τώρα τη ζωή…
…και δεν μπορώ να κοιμηθώ τα βράδυα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2008