Το σφυρί των θεών

Δημιουργός: MASTER

Σ' αυτή τη ζωή, όλοι μετανάστες είμαστε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε καταράστηκε της ζωής η μαύρη συμφορά.
Έσβησαν τα βελούδινα λιβάδια των παιδικών σου χρόνων στην πατρίδα.
Η έρημος χάθηκε, τα σιδερένια κάγκελα της βομβαρδισμένης αλάνας χάθηκαν.
Οι βράχοι στο ακρογιάλι φαγώθηκαν απ' την αρμύρα,
οι θάλασσες της ψυχής εξαερώθηκαν βίαια.
Τώρα γυρνάς...
Με δυο φτερά στην πλάτη, αγορασμένα
από το υπαίθριο παζάρι των λυγμών.
Μα εσύ δεν κλαις. Το λευκό σου χαμόγελο
φωτίζει τις πατρίδες σου, μαστιγώνει τους φόβους σου.
Μια καρότσα και δυο τάληρα.
Λίγη ομίχλη στο βρωμερό το πόρτο
που ξεφορτώνεις τα αθώα σου όνειρα.
Ποντάρεις στα ζάρια μια φυγή
για να κερδίσεις μια ζωή...δυο ζωές...
Μετανάστης.
Το σφυρί των θεών θα ορίσει την πορεία σου.
Μέχρι να έρθουν τα σκουλήκια
κι ένδοξα να βρεθείς κι εσύ στη βαλχάλα* σου.
Ραχήλ, με το άστρο.
Μαχμούντ, με τη μαντήλα.
Πάτρικ Ο'Κόνορ, με το τριφύλλι.
Νίκο από την Κεφαλλονιά.
Χατσίκ, Αρμένιε φίλε μου!
Ηλία, θυμάσαι πως ο πατέρας σε φώναζε Έλις;
Τόνι Ονουόχα**, γιατί σκότωσες τη μουσική;
Τα σκουλήκια...το σφυρί! Ο εφιάλτης...μέσα στα όνειρά σου.

[I][align=right]Ιανουάριος 2008, Θεσσαλονίκη.[/align][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-01-2008