Η πρόοδος Δημιουργός: kin, Γιωργος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Αθήνα 2008.
Αυτοκίνητα και λοιπά οχήματα άνω του ενός εκατομμυρίου.
Έστω, ότι είναι μόνο ένα εκατομμύριο (έτσι για να έχουμε ένα στρογγυλό νούμερο συν το ότι μου αρέσει το συγκεκριμένο νούμερο).
Αν υπολογίσουμε μία μέση ισχύ εκατό ίππων ανά όχημα, τότε διαπιστώνουμε ότι έχουμε στη διάθεση μας γύρω στα εκατό εκατομμύρια άλογα προκειμένου να καλύψουμε τις ανάγκες μας.
Και ιδού λοιπόν το θαύμα της τεχνολογίας.
Εκατό εκατομμύρια άλογα συμπηκνωμένα σε αυτές τις μικροσκοπικές κατασκευές που ονομάζουμε αυτοκίνητα.
Για φαντάσου να χρειαζόντουσαν οι αρχαίοι εκατό εκατομμύρια άλογα για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Φαντάσου να κυκλοφορούσαν στο λεκανοπέδια εκατό εκατομμύρια άλογα.
Καταρχάς, βοσκώντας και μόνο θα είχαν εξαφανίσει κάθε ίχνος πράσινου, στην συνέχεια προκειμένου να τα ταίσουμε θα έπρεπε να φτιάξουμε έναν τεράστιο εμπορικό στόλο ο οποίος θα πηγαινοέρχεται στο εξωτερικό να φέρνει ζωοτροφές για να τα ταίζουμε, καταναλώντας τόσα χρήματα που θα γονάτιζε η εθνική οικονομία.
Φαντάσου τα έπειτα να καλπάζουν (εκατό εκατομμύρια άλογα) στο λεκανοπέδιο.
Εκατό εκατομμύρια επί διακόσια πενήντα κιλά έκαστο μας κάνει γύρω στους εικοσιπέντε εκατομμύρια τόνους. Φαντάσου εικοσιπέντε εκατομμύρια τόνους να ποδοβολούν όλη μέρα.
Κάθε σπιθαμή χώματος θα είχε ποδοπατηθεί σε τέτοιο βαθμό που θα είχε γίνει σκληρότερη κι από τσιμέντο, έτσι ώστε δεν θα μπορούσε να αποροφήσει ούτε μιά σταγόνα νερού, με αποτέλεσμα να πνιγόμαστε με την παραμικρή βροχή.
Για φαντάσου επίσης αυτά τα εκατό εκατομμύρια άλογα να χλιμινρίζουν, να σηκώνουν το κεφάλι ψηλά και να το τινάζουν δεξιά αριστερά, να καλπάζουν, να ιδρώνουν μες το κατακαλόκαιρο... η θερμοκρασία των σωμάτων τους και μόνο θα ανέβαζε την θερμοκρασίου του λεκανοπεδίου, τουλάχιστον κατά πέντε βαθμούς με αποτέλεσμα μιά ζέστη τόσο αφόρητη που ο άνθρωπος να χρειάζεται την βοήθεια μηχανικών μέσων για να την αντέξει.
Φαντάσου πόσο οξυγόνο χρειάζονται εκατό εκατομμύρια άλογα για να αναπνεύσουν. Με μιά τους ανάσα και μόνο θα αδειάζαν τον αέρα του λεκανοπεδίου απ' οξυγόνο και θα το μετέτρεπαν σε ένα απέραντο εφιάλτη.
Α τι τυχεροί είμαστε που ζούμε(;) στην εποχή του αυτοκινήτου!
Βέβαια θα μου πείς κι εσύ(ο συνήθης κακοπροαίρετος) ότι και για το αυτοκίνητο χρειάζεται να συντηρούμε ένα τεράστιο εμπορικό στόλο προκειμένου να εισάγουμε τα καύσιμα για την χρήση του κι επίσης γονατίζει η οικονομία μας πρκειμένου να αγοράσουμε όλα αυτά τα καύσιμα.
Όπως κι ότι με το αυτοκίνητο, τους δρόμους του τα πάρκινγκ του και την μόλυνση του έχουμε καταφέρει να εξαφανίσουμε ήδη κάθε ίχνος πράσινου και να μη μείνη ούτε σπιθαμή χώματος να αποροφήση την βροχή.
Καθώς και ότι το αυτοκίνητο με την θερμοκρασία των κινητήρων του μετατρέπει κάθε καλοκαίρι το λεκανοπέδιο σε κόλαση πραγματική κι ότι με το οξυγόνο που καταναλώνουν οι κινητήρες του, έχει εξαφανιστεί το οξυγόνο από την ατμόσφαιρα σε τέτοιο βαθμό, που έχουμε αρχίσει να το εισάγουμε κονσερβοπιημένο και να το διαθέτουμε πιά στα σούπερ μάρκετ.
Κι όμως...
Είνα αλλιώς να κάθεσαι στο αναπαυτικό κάθισμα του αυτοκινήτου, κι αλλιώς να πιάνεσαι πάνω στην σκληρή κι άβολη σέλα.
Πιάνεται ο κώλος σου...
Το ότι συνεχώς γκρινιάζουμε για αυτή την κωλοζωή που ζούμε είναι άσχετο τελείως ε; Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2008 | |