Δε θα πεθάνουμε ποτέ

Δημιουργός: Μπάμπης

"Καμμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα,κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι,ζηλεύουνε τη δόξα σου και βλέπουν στ'όνειρο τους πως τραγουδούν στα κέντρα και στις συναυλίες με τη δική,με τη δική σου τη φωνή.....Βασίλη "

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στη λεωφόρο σε ζητώ
και στη Βικτώρια,
δεν υπάρχω ,μου'λεγες,
φοβάμ' όλα αυτά
με νικοτίνη δυνατή
δεν είχα περιθώρια,
ένας κουρσάρος έγινα
σε χίλια κυβικά

με το Γουίλι συντροφιά
χαράματα Ομόνοια,
ένα ψέμα μου ΄λεγες
για ν'αποκοιμηθώ
μ'ενα μικρό αφρικάνικο
τη Στέλλα μου για χρόνια
στου κάπταιν Τζίμυ έψαχνα
το πειρατικό.

Φεύγουν καράβια στο γιαλό,
κι εγώ τους γνέφω στο καλό,
λεγεωνάριος εγώ και μαύρος γάτος
στου Πόρτο Ρίκο τις ακτές
με κάτι ναύτες πειρατές
πρώτη Μαίου σ'είχα δει να'σαι φευγάτος

κι αν είμαι ροκ
σ'ακολουθώ,
σου γράφω σου τηλεφωνώ,
γι'αυτό κρύψου
κι άσε με,
άσε με να κάνω λάθος

Πριν το τέλος βαρεθώ,
για το Γιάννη θα σου πω,
για την Πρέβεζα μετά θα σου μιλήσω
Πριν το τέλος να φανεί,
θα 'μαι πάνω στη σκηνή,
με τη δική σου τη φωνή
να τραγουδήσω.

κι αν είμαι ροκ σ'ακολουθώ,
σ'αγαπάω κι αδιαφορώ,
γι'αυτό κρύψου
κι άσε με,
άσε με να ζω μονάχος.

Δεν έχω μείνει στα παλιά
-στο δρόμο αλλάξανε πολλά-
καθώς γυρνούσα απ'τη δουλειά
κάτι παιδιά θυμήθηκα

κάτι παιδιά με τσαμπουκά
στης εφηβείας τα μισά
κάτι παιδιά που φώναζαν
με πρόσωπο που αστράφτει

δε θα πεθάνουμε ποτέ...
δεκάξι ήσουνα ποτέ;
δεκάξι ήσουνα ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη;

ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2003