Ημουν νιός μηχανικός

Δημιουργός: kleisto parathyro, Δημήτρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θάλλασα ουρανού και γης
Kαθρέφτισμα κάθε στιγμής.
το χρώμα π’αλλάζεις στη βροχή
όταν κεραυνός του Δία,σκύβει,σε προσκηνεί.

Πές της,θάλλασα της γης,της αγάπης μου αν τη δεις
πως με πήρες στη βαθιά,μες τή μαύρη σου αγκαλιά.
Ημουν νιός μηχανικός, σ’έρωτεύτηκα πολύ
μα δε φαντάσθηκα στιγμή πως με αγαπάς και σύ.

Θάλλασα μου αλμυρή δε χορταίνεις απ’ τη γή
όταν τοσοι ποταμοί σε ποτιζουν με βροχή?
Πόσους νιούς που σ’άγαπούν θές ακόμα να πνιγούν
στού βυθού σου την καρδιά να τους έχεις αγκαλιά?

Στείλε θάλασσα μου σύ το γλυκό σου το φιλί,
Κύμα ας είναι της δροσιάς, να ρουφήξει μονομιάς
τήν αγάπη μου να φέρει στο βυθό σου εδώ να μέ’βρει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2008