ατραπός στο όνειρο του απείρου

Δημιουργός: ofilia, Αναστασία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι φορές που χάνομαι στην άκρη των στοχασμών
σε συναντώ κείνη την ώρα που τα πουλιά πηγαίνουν να κοιμηθούν,
όλα τα μικρά σπουργίτια μαζεύονται στο μεγάλο πλατάνι της πλατείας και ψιθυρίζουν μεταξύ τους.

Είναι φορές που βυθίζομαι στην απύθμενη ηδονή της θύμησης.
Γλυκιά χαρακιά στο γαλάζιο του χτες κάνω κι αναζητώ εκείνο το χαμογέλιο.
Τα μάτια τα κλειστά
Τα χείλη τα καμένα απ του έρωτα την λάβα.

Είναι φορές που ακολουθώ το μονοπάτι το χιλιοταξιδεμένο και φτάνω ίσα στην ρίζα του ουράνιου τόξου που ο ίδιος έπλασες με τα ακροδάχτυλα
εκεί αποθέτω έναν άλικο βόλο την καρδιά μου .
Τάμα και φυλαχτό
Στον ναό της αγάπης.


http://aenai-anastasia.blogspot.com/

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2008