Κρίματα

Δημιουργός: Τάκης Κοσκινάς, Τάκης Κοσκινάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την γνώρισα ένα βράδυ που είχε πιει
Αλκοόλ πολύ, μα και πολλή αγάπη.
Δεν πίστεψα σ` αυτήν ούτε στιγμή
Πως κάτι ουσιαστικό είχε να μάθει.

Της έδωσα κι εγώ κι άλλο ποτό
Δε ήθελε πολύ να γίνει λιώμα
Το μόνο που με ενδιέφερε να δω
Το είναι της γυμνό στ` άδειο μου στρώμα
Τις πήρα την αγάπη της κι εγώ
Ένας, μέσα στους τόσους που υπήρξαν
Χαράματα στο φως το αληθινό
Τα κρίματα μας ήρθαν και μας πνίξαν.
Δεν έμαθε από αυτήν την συννεφιά
Δεν έμαθα κι εγώ, μέσα της πλέω
Χαράμι το κορμί στην συμφορά
Θυσία στο βωμό των επιπλέον.

Τις πήρα την αγάπη της κι εγώ
Ένας, μέσα στους τόσους που υπήρξαν
Χαράματα στο φως το αληθινό
Τα κρίματα μας ήρθαν και μας πνίξαν.
Χαθήκαμε ξανά τ` άλλο πρωί
Στ` ατέλειωτο κυνήγι της ανάγκης
Δεν ήρθαμε κοντά ούτε στιγμή
Στιγμή που τόσο θέλεις να υπάρχεις.

Την είδα κάποιο βράδυ σαν βροχή
Τα κομμάτια της να θέλει να μαζέψει
Την πόνεσα άθελα μου στην αρχή
Μα ξέρω πως κι εμένα είχε μαγέψει.

Της πήρα την αγάπη της κι εγώ
Ένας μέσα στους τόσους που υπήρξαν
Χαράματα στο φως το αληθινό
Το κρίματα μας ήρθαν και μας πνίξαν.
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-02-2008