Η Σταθούλα

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΣΤΑΘΟΥΛΑ

Σε σχολειό δεν είχε πάει,
[υπηρέτρια σ'αφέντες].
Γράμματα κι ας μή κατείχε,
έλεγε σοφές κουβέντες.

Μιά φορά,εις τον χασάπη,
το μοναχογιό της Ρέας,
πού της είπε-Ελα,τώρα,..
τι κατέχεις,από κρέας.
Είπε-Μού μιλάς αλήθεια?
Ας γελάσω... Χα-χα-χα!
Εγώ πιάνω δυό γραμμάρια,
καί στά κάνω...μιά οκά!

Σε γνωστή της,καθώς, ψάρι,
εις τα μάτια εξετάζει,
λέει.- Θα το κάνεις σούπα
ή το θές..να σου διαβάζει?
-Είν', τα μάτια,θολωμένα.
Κοίτα 'δώ! Της είπε,μ'άχτι.
-Τότε,τί,το πασπατεύεις?
Ασ'το,έχει...καταράχτη!


Για τον γκέι γειτονά της,
που του πήγαινε καί χόρτα,
τη στιγμή π'το λειψανο του,
βγάζαν,απ'την πίσω πόρτα,
είπε-Θέ'μου σχώρεσέ με,
ο κυρ΄Γιάννης ο καημένος,
την συνήθεια δέν κόβει,
και ας είναι πεθαμένος.
Θα το πώ,γιατί με πνήγει,
δεν μπορώ να το κρατήσω,
εσυνήθισε ο δόλιος,
μια ζωή στό...από πίσω.

Μα τώρα,στα γεράματα,
[που'ναι τα χρονια'κείνα],
της νύχτας κάποιονε νονό,
σκοτώσαν στην Αθήνα,
καί είπε,σαν το άκουσε:
[μπορούσε να τ'αφήσει?]
- Ο χριστιανός...νυχτιάτικα,
επήγε να βαφτίσει?!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2008