Σ' ηλεκρικό και σε μετρό/ένα ταξίδι που δεν κ

Δημιουργός: dragoste, Τσιλιβαράκος Νικόλας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ' ηλεκτρικό και σε μετρό

Τι κι αν μετράω τους αριθμούς, στο άπειρο με βγάζει,
τι κι αν το λέω τ' αλφάβητο, τ' ωμέγα με τρομάζει.
Βρήκα χαρά για να πιαστώ, χαρά για να τη ζήσω,
βρήκα τη φλέβα ανοιχτή, το αίμα να κυλήσω.

Σ' ηλεκτρικό και σε μετρό η μέρα ξεκινάει,
ταχεία έχω βραδινή, πηγαίνω όπου με πάει.
Δεν τα φοβάμαι τα πουλιά, ανοίγουν τα φτερά τους,
νέα πατρίδα συντροφιά με τα αισθήματά τους.

Θέλω να βάλω μια κραυγή, να ακουστώ στον κόσμο,
να κάνω μια προσευχή, να ζήσω μ' ένα πόθο.
Θέλω εσένα να σκεφτώ, εσένα ν' αγκαλιάσω,
και το θηρίο μέσα σου, ίσως να το δαμάσω.

Σ' ηλεκτρικό και σε μετρό η μέρα ξεκινάει,
ταχεία έχω βραδινή, πηγαίνω όπου με πάει.
Δεν τα φοβάμαι τα πουλιά, ανοίγουν τα φτερά τους,
νέα πατρίδα συντροφιά με τα αισθήματά τους.


Ένα ταξίδι που δεν κάναμε ποτέ

Για ιστορίες που δεν πρόλαβα να πω,
και για ανθρώπους που δεν έχω συναντήσει,
για έναν ήλιο, έναν όμορφο σκοπό,
της μοναξιάς τα μαγικά να βρει, να λύσει.

Ένα ταξίδι που δεν κάναμε ποτέ,
μια ανάμνηση που δεν έζησα ακόμα,
δώσε μου χρόνο, λίγο χρόνο, αν το θες,
δως μου πινέλο για να βάλω λίγο χρώμα.

Για τόσες νύχτες που σε κοίταζα κλεφτά,
για τόσες μέρες που ζητούσα το σκοτάδι,
για όλα αυτά και άλλα τόσα, πιο πολλά,
γίνε το σύνθημα, ο φάρος, το σημάδι.

Ένα ταξίδι που δεν κάναμε ποτέ,
μια ανάμνηση που δεν έζησα ακόμα,
δώσε μου χρόνο, λίγο χρόνο, αν το θες,
δως μου πινέλο για να βάλω λίγο χρώμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2008