Για τη χαμένη τιμή της ζεμπεκιάς Δημιουργός: Denis, Σάκης Χαρίζεται μ’ αγάπη στην παρέα τού περασμένου σαββατόβραδου και, ξεχωριστά, στον αδίκως παρεξηγημένο Μπάλι! Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Η ζεμπεκιά
δεν είν’ μαγκιά
αρσενικιά,
μα χαρακιά
μες την καρδιά,
κάποια βραδιά
σε μι' αμμουδιά
μενεξεδιά…
Κι ούτε πενιά
ομορφονιά
ή τσαχπινιά
σε… πετονιά!
Μόν’ είν’ βουτιά
μες τη φωτιά
για μια ματιά
σαν σαϊτιά∙
κι απαντοχή
για μια ψυχή,
που αγκομαχεί
μες τη βροχή…
Και, στη σιγή
μοιάζει κραυγή
για μιαν αυγή
ανήλιαγη∙
κι άγια σπονδή,
μ’ ανέλπιδη,
για το παιδί,
που θρηνωδεί...
Κι αν καταντά,
καθώς βροντά,
να σού κεντά
βαρύ σεβντά,
μια Κυριακή
τυραννική
–που σπλαχνική*
κυλά ρακή–,
σού χορηγεί
μια διαφυγή
απ’ την πληγή,
που αιμορραγεί...
* Δάνειο από την καβαφική αποστροφή περί ''φιλεύσπλαχνου οινοπνεύματος''... Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-03-2008 | |