πλημμύρα

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

Στη ζωή που μου έταξαν , πυργοδέσποινα και κυρά ...να τα χω όλα να μην ζητώ τίποτα ...Σύντροφοι μόνο αγάπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τριγυρνώ σαν αδέσποτη σκιά
Στα στενά που ορίζει η μοίρα
Και είναι μόνο η αρχή του βραχνά
Στης ζωής την μεγάλη πλημμύρα.

Είπα η θλίψη δεν θα ρθει ξανά
Θα με αφήσει σαν έρμη θεά
Σε ακρογιάλια της μνήμης χαμένα
Και η θολή σκοτεινή μου ματιά
Θα χαϊδεύει ετούτη τη μέρα.

Μπαλκονάκια τα σύννεφα μύρια
Στο γαλάζιο της θλίψης πανί
Και μια βάρκα κορμί σε μουράγιο
Ψάχνει μάταια ένα άδειο απάγκιο.

Ψάχνει άδικα αγκαλιά να κουρνιάσει
Και ζητάει πιο λίγα να ακούει
Λόγια χάντρες ψευτιές σε πηγάδια
Σε νυχτέρια φωτιάς να τα λούσει.

Σαν η λέξη αγάπη φωνάζει
Με δυο χείλη αιτίες πολέμου
Τι μοιραίο που είναι Θεέ μου
Όλα να ΄ρχονται αργά πριν χαράξει.

Τριγυρνώ σαν αδέσποτη σκιά
Με δυο μάτια θεάς πλανεμένα
Πυργοδέσποινα σε (μια) ξένη αγκαλιά
Που ορίζει τα μόνα χαμένα.

Μια στοργή μια αγκαλιά δύο φιλιά
Αεράκι σε ξένο γεφύρι
Που τολμά να ζητάει ξανά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2008