Μικρό παραμύθι

Δημιουργός: libertad

Φλωρεντία, 9/3/2008

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έξι αργόσυρτες ώρες κύλησαν
Από το μεσαιωνικό καμπαναριό...
Έφτασαν ως το παράθυρο,
Που γέμισε από τις μικρές σταγόνες
Ενός δειλού ουρανού που δεν βρέχει.
Όλη τη μέρα στέκομαι στο κατώφλι
Και μετράω τα βήματά σου
Και κάθε φορά τα βρίσκω λιγότερα
Λες και δεν έφυγες ποτέ
Από τούτη τη γωνιά του κόσμου.
Το απόβραδο ήρθε και κάθισε δίπλα μου
Με ρώτησε τι περιμένω
Αλλά εγώ δεν ήξερα τι να πω
Και του γύρισα την πλάτη.
Δεν ξέρω σε ποια μακρινή θάλασσα
Ταξιδεύεις το ανεμόδαρτο σκαρί σου
Αλλά εδώ η τρικυμία έχει κοπάσει
Κι εσύ ακόμα δε λες να φανείς.
Μη δίνεις ποτέ μια υπόσχεση
Που δε μπορείς να κρατήσεις:
"Όταν σημάνει η καμπάνα έξι ώρες"
Θυμάσαι;
Εφτά αργόσυρτες ώρες κύλησαν
Από το μεσαιωνικό καμπαναριό...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2008