Ο Κώδικας του Κρόνου

Δημιουργός: Avalon, william Smith

.....Το τέλος του δρόμου ....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Κάποιοι που με συναντούν στα αστρικά μου ταξίδια

με ρωτούν γιατί διαλέγω το δρόμο της απομόνωσης
Και της αποδόμησης της ανθρώπινης κατασκευής μου [/I]

Πολλές φορές δεν απαντώ ούτε στα ίδια μου τα όνειρα
Γιατί συμπεριφέρομαι με αυτόν τον τρόπο
Άλλες φορές , λέω απλά
« δεν ξέρω ποιο αγκάθι είναι καρφωμένο στην καρδιά και με ματώνει …»

[B][I]Είμαι ένας κομιστής εικόνων
Ένας αλλοπρόσαλλος ταξιδιώτης του χρόνου
Χωρίς την αίσθηση του τόπου της στιγμής ..
Είμαι τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα που ορίζουν ένα πέμπτο
Από εκεί είναι το σημείο εκκίνησης της δικής μου υποταγής [/I][/B]

Η διαλεκτική μου στριφνή και δαιδαλώδης
Με λέξεις που ποτέ δεν έχω εκστομίσει
Μια γλώσσα κουμπωμένη στα όρια του αλυτρωτισμού

Η προαποφασισμένη μου μοίρα
Είναι να απορρίπτω τον ίδιο μου τον εαυτό
Πάνω στα ίχνη του καινούργιου φευγιού
Που αναβλύζει μέσα από τα έγκατά μου ..

[I]Πάλεψα ενάντια σε γίγαντες και νάνους
Και ξεδίψασα με της άρνης το νερό
Λίγο πριν πετάξω μακριά από τα φθαρτά μου σχήματα [/I]

Μιλήσαμε εχθές το βράδυ όπως παλιά
Νιώσαμε ξανά τη ίδια ενέργεια να μας καταπραϋνει
Και να μας βεβηλώνει τις ψυχές

[U][I]Ξαναζήσαμε τις ίδιες ενοχές [/I][/U]

Βλέπεις ;
όλα είναι ζωντανά γύρω μας , όλα έχουν διπλή σημασία
Κλεισμένα σε μια αναίμακτη εξήγηση ..

[B]Σε μια παρεξήγηση ….[/B]

Με πρωταγωνιστική θέση στο αμφιθέατρο του απόλυτου
Που σφηνώσαμε βαθιά κάθε μας επιθυμία
και το κάναμε βοά στις ορέξεις του μύθου…

[I]Μη με ρωτάς ποιος είμαι
Δεν έχω απάντηση και δεν την αναζητώ κιόλας
Μια παγίδα και ένα τέχνασμα όλο αυτό , σε μπερδεμένη σειρά [/I]

[I]Ο κωδικός του Κρόνου με τάσης αυτοκαταστροφής με οδηγεί
Λίγο πριν την καταστροφή των χρωμάτων και το τέλος του συμβατού κόσμου
Βλέπω εκεί στην άκρη την ματαιότητα , τα ατσάλινα δένδρα φυτεμένα μέσα στα άγονα ,
να βγάζουν ρίζες και την κλεψύδρα όλο και να λιγοστεύει …[/I]

Είμαι η βιασύνη σου που δεν κάνει φίλους , που δεν έχει στιγμή
ούτε μια ανάσα δεν μπορεί να πάρει για να σκεφτεί το μετά ,
γιατί απλά το έχει ζήσει

[B][I]Και προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια και να σπάσει τους κωδικούς
με γράμματα και αριθμούς σε λογαριθμική τροχιά …[/I][/B]

Υπονομεύω την αλήθεια, όλες τις κατεστημένες αξίες
και προσπαθώ να αποδράσω
Προς την ελευθερία της ανηθικότητας και των παγιομένων ουρανών

Δεν ξέρω αν είμαι αυτός που αναζητάς , αν είμαι αυτός που θέλεις
Ένα περιπλανώμενο όραμα είμαι σε διαδικασία ενσωμάτωσης

[B][I]Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι William που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις
Μια βοή που κατέγραψε το χειροκροτόμετρο , του αλαλάζοντος πλήθους
Μετά το τέλος του έργου καθώς έπεφτε η αυλαία …[/I][/B]

Πάντα φεύγω και πάντα επιστρέφω
Πάντα είμαι εδώ και πάντα λείπω ..

[U][B][I]Σαν τον Θάνατο που δίστασε απορημένος αντικρίζοντας τα σκότη…[/I][/B][/U]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2008