Κάτι πέθανε

Δημιουργός: Δήμητρα

Κρίμα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Κάτι πέθανε…


Χρόνια σε έψαχνα και το ήξερες.
Και εσύ το ίδιο έλεγες…
Βρεθήκαμε λοιπόν…σε βρήκα και με βρήκες.
Και πέρασαν έτσι ώρες, μέρες, μήνες, εποχές
και γέννησαν ομορφιές και λύπες.
Γέννησαν στιγμές…μόνο δικές μας…
Μετά ήρθε ο Χειμώνας, συννέφιασε και πάγωσαν οι αισθήσεις.
Κι όμως πάλι Καλοκαίριασε και ζεστάθηκαν οι καρδιές.
Μα να που ήρθε τώρα μια άλλη εποχή.
Η Εποχή του Τέλους…
Κάποιο κομμάτι του παραμυθιού δε μου το εξήγησες καλά φαίνεται
κι ας ήσουνα τόσο καλός αφηγητής…
Μα δεν πειράζει.
Και εγώ στη θέση σου σίγουρα το ίδιο θα έκανα.
Αγαπάμε τις ψευδαισθήσεις εξάλλου, το είπαμε…
Ανθρώπινα τα λάθη μάτια μου, δεν το συζητώ.
Μόνο οι συνθήκες της αγάπης μας ήταν απάνθρωπες,
μα και γι’ αυτό δεν φταίει κανείς.
Όχι εσύ, όχι εγώ και κυρίως όχι εμείς…
Φταίει η χημεία των ψυχών που μας ένωσε,
οι συμπτώσεις της σκέψης που μας έφερναν πιο κοντά,
τα αδιέξοδα που βρήκαν δρόμους ανοιχτούς…
Κι όμως χιλιάδες πράγματα μας κρατούσαν πάντα πίσω.
Φρικτό δεν είναι;
Να βρίσκεις δικό σου ουρανό και να μην έχεις φτερά για να πετάξεις;
Μα τώρα το νιώθεις;
Κάτι πέθανε…
Στην ανώμαλη προσγείωση της πραγματικότητας…
Κάτι πέθανε…
Και ήταν πολύ όμορφο μάτια μου, αλλιώς δε θα πονούσε τόσο…[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-03-2008