ειλικρινώς

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα σε όλους... στις κόρες μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μικρές μου. Έτσι ως περνά αδυσώπητα ο καιρός
γοργά, συλλέγοντας τις μέρες μου
κι ακμή χαρίζοντάς σας,
αφήστε με να σας κοιτώ που μεγαλώνετε
έστω από κάποια απόσταση,
μα σας παρακαλώ μη μου βιαστείτε
κάντε το αργά
κι ας σας προστάζει για το αντίθετο η φύση σας.
γιατί εγώ ζω μονάχα μέσα από σας
μέσα σε σας μονάχα
καθώς η ολόπρωτή θέα της σάρκα σας
έχει εντυπωθεί βαθιά μέσα στις κόρες των ματιών μου
-τι θέαμα ανώτερο απ’ αυτό μπορεί ποτέ να πλήξει
πιο καίρια, αλήθεια, όραση θνητού;-
κι έχει η αφή μου ολάκερη στιγματιστεί
από το πρώτο άγγιγμα του σώματός σας
της καθεμιά σας χωριστά
μα και των δυο, αντάμα.
σαν να ‘ρθε σε επαφή με σίδερο καυτό
ή με φλεγόμενο μολύβι,

Μικρές μου. Πάει ο καιρός που κοίταζα ψηλά,
-η παρακμή της σάρκας φέρνει ,να ξέρετε,
περίσκεψη πολύ ή ακόμη και σοφία-
κι έτσι σήμερα μακριά από εγωισμούς και φιλαυτίες
και μεγαλόπνοα σχέδια,
ειλικρινώς δεν προσδοκώ άλλο απ’ τη ζωή μου
από το να σας δω να μεγαλώνετε άξια
με μια ψυχή πλούσια κι ανοιχτή,
ευρύχωρη ώστε να χωρώ κι εγώ
σε κάποιαν –έστω- άκρη…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2008