Η πένα

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα σας... - ε -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πιάνω ξανά την σκληροτράχηλη την πένα
Κι είναι τα λόγια μου δικές της προσταγές
Κάθε μου στίχος.. είναι πόνος από γέννα
Μα δεν θυμάμαι.. πόσους είχα εραστές...

Ο κόσμος λέει.. τα παιδιά μου είναι νόθα
Γιατί δανείστηκα το σπέρμα καθενός
Στην εποχή μας.. η μοιχεία είναι μόδα
Όλα συμβαίνουν.. στο σκοτάδι.. και στο φως...

Ο κόσμος λέει.. πως δανείζομαι το σώμα
Βγάζω τα μάτια.. και βιάζω το κορμί
Όμως εσένα.. δεν σε άγγιξα ακόμα
Κι είναι μαζί σου.. σαν να ζούσα μια ζωή...

Ο κόσμος λέει.. είμαι άτιμη γυναίκα
Που δεν ανέχτηκε ποτέ υποταγή
Κι αν το σχολείο το τελείωσα με δέκα
Ένα μηδέν θα μου χρεώσουν στη ζωή...

Μα δεν με νοιάζει.. αφού αγάπησα εσένα
Και στίχους γράφω στο δικό σου το χαρτί
Όσες αλήθειες εξιστόρησε η πένα
Δεν τις γνωρίζει..μήτε η ίδια η ζωή !...



14-2-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2008