Την άνοιξη βέρα σου φορώ & Μνήμες

Δημιουργός: aprobleptos, Γιώργος

...Δυο εξ ορισμού αντίθετα.. ! νάχετε ενα ξεχωριστό Σ/Κ !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[U][B]Την άνοιξη βέρα σου φορώ[/B][/U]

Ουράνιο τόξο φάνηκες, μικρό μου χελιδόνι
μου χάρισες τον ουρανό και της χαράς τον ήλιο!
Δροσοσταλιά στην έρημο, τριαντάφυλλο στο χιόνι
στη μάνα σου εγώ θαρθώ και δώρα μου θα στείλω
Την άνοιξη εγω κρατώ, για βέρα σου φορώ
Κορώνα μου σ’ ορίζω, και της ζωής σκοπό.

[U][B]Μνήμες [/B][/U]

Αντίκρισα τις φαλτσέτες κόντρα στον ήλιο!
Το φάσμα θανάτου, τον ίδιο τον θάνατο.
Κοιμήθηκα σε σπηλιές, πάτησα σκορπιούς,
με δάγκωσαν φίδια, μα δεν κατάλαβα,
τι είχα άλλο πόνο πιο βαθύ!

Έφαγα βελανίδια και καρπό σκίνων,
ήταν ένας τρόπος ζωής και ‘γω θελα να ζήσω!

Πέρασαν μήνες, πέρασαν χρόνια!
Κάποτε γύρισα σπίτι, η πόρτα βιασμένη
τρύπια τα παραθύρια, οι τοίχοι τραυματισμένοι
σημάδια ότι πέρασαν άνθρωποι!

Ο παλιός μας καθρέπτης κομμάτια,
Σ’ ένα βρήκα την μορφή μου.
Τρόμαξα!
Τα γένια μου ένας θάμνος κούρασης,
Τα μάτια μου δυο θάλασσες με πίκρα
Κανένα καράβι-βούλιαξαν! Όλα!
Καρδιά μου τ' όνειρο! Που πήγε!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2008