Φεγγαροπαγίδα

Δημιουργός: simela, ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ ΜΕΛΙΝΑ

Καλησπέρα!!!!!!! Είστε καλά;;;;;;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παίρνω τη βαρκούλα μου
δυο μάτια φαναράκια
και στ' ουρανού το πέλαγος βγαίνω για να ψαρέψω.
Με δίχτυ-κέντημα ψυχής-, αρπάζω φεγγαράκια
κι ένα-ένα τα κρατώ σα λεύκωμα ζωής.
Φεγγάρι που γεννήθηκα...
φεγγάρι που μεγάλωσα...
φεγγάρι που αγάπησα...
φεγγάρι που πληγώθηκα...
Δεν είναι για τις θύμησες και για τις αναμνήσεις
μα είναι που απ' τα μάτια τους μοιάζει ο κόσμος γκρι.
Γκρι χρώμα έχουν τα όνειρα..
γκρι χρώμα κι οι αγάπες
κι όσο για εμένανε
μια άχρωμη ζωή.
Και πώς τη σύγκριση αυτή ν'αντέξει η ψυχή μου
και πώς τρόπο να έβρισκα να σβήσω αυτό το γκρι..
Έτσι ουρανέ,το σκέφτηκα ,κι είπα να τολμήσω
των φεγγαριών τα χρώματα
μεσ' την φεγγαροπαγίδα μου
για πάντα να τα κλείσω.
Να πω κι εγώ για μια φορά
πως κάτι έχει αλλάξει
να δεις κι εσύ πως δίχως χρώμα
και τ' αστέρια αντιδρούν..
Το αποψινό σου φέγγιστρο
δε θα το βαλσαμώσω
ούτε μεσ' τον καθρέφτη μου δεν θα το φυλακίσω...
Το αποψινό σου φέγγιστρο
άσε με να το στίψω
πόσο πεθύμησε να πιεί η ψυχή
χυμό πορτοκαλιού....
.......μόνο να'ξερες...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2008