Ανάθεμα

Δημιουργός: ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]Όλα τα όνειρα μισά, σαν την κατάρα που ξέρνα
λέξεις που ζούνε πάντα μέσα στο σκοτάδι
Ανάβω φωτά και ξεσπά, η γέρικη μου η καρδιά
σάπια η σάρκα στα τριάντα της πεθαίνει
Βάζω διπλό παραπατώ, μες του μυαλού μου το κενό
κερνάει θάνατο η ψυχή και πως μου αρέσει
Στέλνω στη φλέβα μια ευχή, δεν σου αξίζω βρε ζωή
ήρθε η ώρα μου το νιώθω και το θέλω

Ανάθεμα την μοίρα μου, που πάνω στην καμπούρα μου
κέντησε όνειρα κρυμμένα σ’ αυταπάτες
Ανάθεμα στον λογισμό, που δεν υπήρχε πριν εδώ
να μου φωνάξει δυνατά, μη λησμονάς εσένα

Κλείνω τα μάτια προσπερνώ, κάποιες σκιές που αδυνατώ
μέσα στα χέρια μου σφιχτά να τις κρατήσω
Σβήνω μια δεύτερη ευχή, σκάρτη κι αυτή όπως και εσύ
θυμάμαι φώναζες στο πλάι σου προχωρά
Ακροβατώ παραμιλώ, μες του μυαλού μου το κενό
ήρθε η ώρα μου τη δόση μου να πάρω
Γράφω στη φλέβα σε μισώ, βάζω το Χάρο οδηγό
λευκά τα όνειρα κι ο επιβάτης φεύγει[/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2008