Πάνω στη γέφυρα

Δημιουργός: kleisto parathyro, Δημήτρης

κουβέντα μέ τον έφηβο φίλο μου πάνω στή γέφυρα του βόσπορου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάνω στη γέφυρα ο έφηβος μετρά
τον πόνο του Έρωτα και με ρωτά,
…γεμάτος αγωνία.
-«Πώς ειναι να πονάς όταν τα μάτια κλείνεις»;

Φίλος τού λέω είμαι,
άκου δυό λέξεις:
φίλα το «τώρα» κι άσε το «αύριο»
.. να περιμένει.
τώρα αρχίζει ο πόνος ξαναλέω.

-«Η Ινσουλίνη ξέρεις αν πονά;»…
μ’αστράφτει μιά ανάποδη.

Άκου του λέω ψυθιριστά.
-Τα βλέπεις τα τζαμιά;
το καθένα δείχνει κι ένα αστέρι.
Διάλεξε ένα-σου ανήκει-καί κάρφωσέ το
στό στήθος σου.
Δώσε λίγο χώρο καί γιά την αποψινή Πανσέληνο,
χώρεσέ την κι αυτήν.
Θά τήν χρειασθείς όπου νάναι,
στα κεκλιμένα σου επίπεδα.
-«Μη θυμώνεις»
του λέω μόνο.
-«Γέλα»,
άσε τη θλίψη γιά μένα,μπορώ καί τη σηκώνω.

-Άκου τη Σειρήνα απόψε
μέσα στά στενά του Βοσπόρου,
διαβαίνει καί σου τραγουδά.
Κλείσε τα μάτια,
-καί το τηλέφωνο-.
Κι άκου την.
-«Εσένα καλεί, όχι εμένα».
-Νάσαι σωστός στον έρωτα τού «τώρα»,
κι αύριο θά μάθεις τί ειν’κι ο πόνος.
Άσε τον πόνο γιά μένα.

Ενα χαμάμ χρειάζομαι καί θά τον ξεπλύνω.

-«Η Ινσουλίνη …δε μ’απάντησες;»

Πώς να απαντήσεις σε τέτοιες ερωτήσεις;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2008