Ασ Ητανε Να Ξαναρθεισ

Δημιουργός: maryelaphy, MARΥ KEISSOGLOU

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΣ ΗΤΑΝΕ ΝΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ

Ξημερωσε Πρωτομαγια
και τα λουλουδι' ανθιζουν
η γη ξυπναει με το φως
τη νυχτα τραγουδαει,
οι ανθρωποι ξεχυνονται
στους δρομους κι' αρμενιζουν.

Κι' εγω ακομα μια φορα
στο σπιτι μου μοναχη
χωρις καμια παρηγορια
που ζω χωρις αγαπη.

Μου στερησαν τον ερωτα
και τ' ονειρο σκλαβωνουν
στη φυλακη που μου' φτιαξαν
εμπρος μου καμαρωνουν.

Κι' ουτε παραθυρο ανοιχτο
δεν εχει τετοια μερα
γιατι μαραζωσ' η καρδια
την πνιγ' η νοσταλγια.

Ο ηλιος δεν κοιτα 'πο δω
κι' εγω δεν τον οριζω
τα ματια μου χαμηλωσα
κι' αλλο δεν περιμενω.

Θοβαμαι διχως τη χαρα
που μου' διν' η αγαπη
μηπως δεν τυχει να βρεθω
ξανα στην αγκαλια της
πριν η ψυχη απ' το σωμα μου
μ' αφησει και πεταξει.

Ας ητανε να ξαναρθεις
κι' ας χασω τη ζωη μου
στου ερωτα σου το φιλι
και την αναπνοη μου.

Σαν τα λουλουδια σημερα
που η φυση τα γιορταζει
και μες τη μεθη μια στιγμη
απ' την πολυ τη ζαλη
ενα χερακι ερχεται
και ξαφνικα τ' αρπαζει.

Ειν' η γιορτη της λευτεριας
κι' εγω κοιμαμαι μονη
τι να την κανεις τη ζωη
που σκεπασε το χιονι
κι' η αγαπη σ' εγκατελειψε
και η καρδια παγωνει.

Γερακι θελω να γεννω
να μην μετραω τον καιρο
κοντα σου παντα να γυρνω
βραδυαζει ξημερωνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2008