Προσποιήσου, είναι το τέλος μιας αρχής

Δημιουργός: Δημήτρης

Οργή πολύ ξυπνάει η μνήμη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Προσποιήσου , Είναι το Τέλος μιας Αρχής !


Μοιάζεις τόσο υπέροχη , κι όμως
να παρασύρω , την καρδιά μου , προσπαθώ .
Κι ίσως κάποτε , μπορεί να καταφέρω ,
μέσα στη δική σου , την καρδιά , να στηριχτώ .


Κι είναι παράλογο , που με κρατάς δεμένο
περασμένα , σκοινιά κι αλυσίδες , στο λαιμό
και σαν ακούω τ' όνομά σου , διψασμένος
με βία , στέκομαι ξανά , παραπατώ .


Αγόρι από συνήθεια , δεν είμαι καμωμένος
κι ούτε μπορώ , αυτό το ψέμα , να δεχτώ .
Να μοιράζεσαι , δεν έμαθες τους τρόπους
κι ας έχεις συνηθίσει , ένα πέταγμα γυμνό .


Μοιάζεις τόσο υπέροχη , κι όμως
πεσμένος κάτω , μπρούμυτα , απελπισμένος , έχω μείνει .
Πισώπλατα χτυπήθηκα , με κέρδος , ένα ψεύτικο φιλί ,
να αρχίσω πια , θα ζω για μένα , σπάω τη σιωπή .


Τώρα είμαι ελεύθερος , διάπλατα ανοικτός , σε ελκύω
έρχεσαι πάλι , να με κερδίσεις πίσω , δούλα μοίρα .
Γεμάτη δάκρυα , το πόνο στάζεις , σαν πηγή
κι είπες πως , χρόνος για μας , δεν έμεινε , πολύ .


Αγάπησε με , ακόμα μια φορά , με ικετεύεις .
Απόψε , άσε με , βαθειά μου , να κρυφτείς
κι ύστερα , κάνε αυτό , που πρέπει , πια να κάνεις ,
απλά προσποιήσου , είναι το τέλος μιας αρχής !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-01-2005