Δεν ήρθες, Δεν ήρθα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I][font=Bookman Old Style]
Απόκαμε σαν άλλοτε το αγριεμένο «θα’ρθω»
στης πληγιασμένης του μεριάς την αποβάθρα
στης τρομαγμένης του γραμμής το καραβάκι

Σαν μάταιο αργοσάλπισμα το ρίξαμε κι εκείνο να σωθεί
σαν στιγμιαίο ανεμοπέταγμα ενός ακόμα κέρματος
Που μέσά του κλείνει τα πλοκάμια μιας ανήσυχης ευχής
τους δρόμους πάλι
για εκείνο το θλιμμένο «θα’ρθω»

Κάποια φτηνή δικαιολόγια του πουλήσαμε
κάποιο φθαρμένο ουρανό σαν έμποροι διαλέξαμε
και μέσά του κρυφτήκαμε Θεοί να ξεγελάσουμε τον κόσμό μας
Και μέσα του σκορπίσαμε τους εαυτούς μας
Άστρα να γίνουν σκοτεινά οι απαιτήσεις μας
Της νύχτας τελευταίο ξεπροβόδισμα, αυτό το «θα’ρθω»

Παίξαμε, χάσαμε στα ζάρια
διασκεδάσαμε για λίγο τις ανάγκες μας
Πρώτα γελώντας με σαρδόνιους μομφασμούς
πρώτα ζητώντας αμβροσία να γευτούμε

Κι ύστερα
Ύστερα ήρθε της αλήθειας η πομπή
Πίσω σειρά τα όνειρά μας μας κοιτούσαν
Κείνο το άσχημο το κοίταγμα της ρότας
για το ανεπίστρεπτο της κάθε μιας στιγμής
του κάθε ενός μας «θα’ρθω»


Μα δεν ήρθα
Δεν ήρθες
στα ονειρικά μας καταφύγια
στους φωτεινούς μας βιοτόπους
Δεν ήρθες
Δεν ήρθα
Τότε πώς φτάσαμε μου λες να αγαπηθούμε;[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2008