αυτόκλητοι επισκέπτες

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα και καλό ΠΣΚ σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δένω τα μάτια με πανί σφιχτά
πείραμα ασκώντας τύφλωσης.
΄Ισως μες το σκοτάδι
από ένστικτο και μόνο επιβίωσης
μ’ επάρκεια να αναπτυχθούν
οι άλλες μου αισθήσεις:
η αφή, η γεύση η ακοή, η διαίσθησις …

Ακολουθώντας την οσμή της εγκατάλειψης
και με τη γεύση του ημιτελούς στο στόμα
ψαύω τα έπιπλα μες το δωμάτιο ένα – ένα:
Φτάνω στην άκρη του μπουφέ,
αγγίζω το τραπέζι
και με ακρίβεια δεινή ακροβατώντας
πάνω στα ξεφτισμένα κρόσσια του χαλιού,
φτάνω αισίως κι ακουμπώ
την πόρτα της εισόδου.

Σαν ν’ άκουσα ήχο κουδουνιού,
χωρίς να τον ακούσω.
Σαν βήματα στη σκάλα,
χωρίς να ανέρχεται κανείς…
Βιάζομαι… πρέπει να ανοίξω γρήγορα…
Είναι ,ξέρεις, ανάρμοστο, πολύ να περιμένουν
Οι αυτόκλητοι επισκέπτες της ανάμνησης…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2008