Κοιτάζω

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

αντιφάσεις ...στα αποδημητικά πουλιά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιτάζω
τις ώρες αδιάφορες να ‘ρχονται
τα όνειρα στις στέγες των σπιτιών
να πλανιούνται αδέσποτα και να χάνονται
Τα όμορφα παιδιά με τα πελώρια γυάλινα μάτια
κοιτάζω
Άνθη της λεμονιάς, μαραμένα κι απόψε
δε θα μυρίσει ευωδιά γιατί λείπουν τα χείλη σου
κι είναι τόσο σκυμμένες οι λέξεις
πουθενά δε ανοίγουν παράθυρα
σαν κοιτάζω

Κοιτάζω
μιαν εικόνα καμένη στα χρώματα
τη μορφή μου ν’ αλλάζει στο χρόνο
να χαράζεται εκεί η παραίτηση, να στεγνώνει
Της βιτρίνας του μέλλοντος, τ' άψυχο πρόσωπο
κοιτάζω
Το καράβι μου φτάνει σε μια κίτρινη πόλη
με λιμάνι κλειστό και καρδιά, που της λείπει το αίμα
κι είναι τόσο σκυφτοί οι ανθρώποι
πουθενά δεν φουντώνει η άνοιξη
Μα κοιτάζω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2008