Μια Απλη Καθημερινη Σκεψη

Δημιουργός: montiliani

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΚΕΨΗ....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΚΕΨΗ…..

Η σκέψη ξεδιπλώνεται και χάνεται μέσα στο σύμπαν……

Η υφασμάτινη ψυχή μου ξεθωριάζει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Δεν λέω ψέματα ούτε και παράπονα κάνω. Μένω στάσιμος στο χρόνο που κυλάει, από δικό μου λάθος.
Μένω κολλημένος στο παρελθόν , γιατί πιστεύω ότι το μέλλον γεννιέται μέσα από αυτό.
Ίσως να μην είναι έτσι τα πράγματα όμως. Ίσως να πρέπει αλλάξω τα πρότυπα μου. Ίσως να πρέπει να αλλάξω πόλη, χώρα. Ίσως να πρέπει να αλλάξω το αγαπημένο μου χρώμα…
Το σώμα ποτέ δεν λέει ψέματα……
Η λέξη μοναξιά γράφτηκε σε ποιήματα, τραγούδια, ειπώθηκε σε παράξενες ιστορίες.
Τι γίνεται όμως όταν γράφεται μέσα στην ψύχη με σκληρό μελάνι, αχαλίνωτα γράμματα και όπου πας σε ακολούθα? Το χειρότερο όμως είναι ότι το σκληρό μελάνι δεν βγαίνει… τουλάχιστο έτσι νομίζω εγώ.
Τα αισθήματα που με κατακλύζουν μέρα και νύχτα, οδηγούν τον εαυτό μου σε κραδασμούς, απόγνωση, στέρηση, εξάντληση.
Το απλανές βλέμμα της ημέρας αρχίζει να χάνεται. Φεύγει μακριά, πολλή μακριά, κολυμπώντας εκεί ψηλά, μέσα στην θάλασσα του ουρανού…..μέσα στο ημίφως.

Κάθε βράδυ βλέπω πολλά καράβια να ταξιδεύουν μαζί.
Άλλα μεγάλα και άλλα πιο μικρά.
Που να πηγαίνουν άραγε όλα μαζί?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2008