Αθώα ένοχος

Δημιουργός: mikrimagissoula

Ένα ευχαριστώ χρωστάω,σε εσένα που είσαι...και επειδή είσαι!...σήμερα ειδικά...κι ας πονάει!...αν,ίσως,για ότι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν αντέχω
Δεν αντέχω άλλο,έσπασα
και σ΄αφησα να ξεχειλίσεις από μέσα μου,
τα μάτια μου σε στραγγίζουν ώρες τώρα...
Εσένα,
Εσένα που όσος χρόνος μου έλειψε,
τόσες αισθήσεις μου γέννησες
Εσένα,
που ήρθες και ταίριαξες ακριβώς
σε εκείνο το σημαδάκι κάτω απ΄το πηγούνι
Που με ξεκλείδωσες απ΄τη πρώτη ανάσα,
λες και ήξερες πως δε θα έχουμε πολύ χρόνο...
Έπρεπε να τα νιώσω όλα εκείνη την πρώτη στιγμή,
επιβαλλόταν...
κι έτσι έγινε
Κι ήσουν τόσο αθώα ένοχος!
Και τώρα;
Στέκομαι εγώ και οι στάχτες μου εδώ
κι εσύ πιο δίπλα...
Πάντα παράλληλα,
μην τύχει ποτέ και συναντηθεί η θλίψη,
ή τα μάτια μας,
γιατί αυτά ξέρουν!
Τουλάχιστον να σε έβλεπα να φεύγεις,
αλλά κι αυτό τι θα άλλαζε;
Κάθε σου πρόσοψη,κάτοψη,άποψη...στοιχειώνει!
Μα...αυτό το διπλανό κι όμως ανέγγιχτο, πληγώνει!
Πονάει...
Και δε έφταιξες ποτέ εσύ...ούτε καν εγώ!
Κι είναι άδικο,
Άδικο να τα χάνω όλα
επειδή δεν κατάφερα ποτέ να μπω στη ζωή στην ώρα μου!
Και πονάω...
τόσο,
που εσύ δε θα το μάθεις ποτέ,
γιατί δε θέλω,
γιατί δε θέλω άλλη σκιά να σκοτεινιάσει το βλέμμα σου,
όχι εσύ ψυχή μου,
όχι εσυ...
καλύτερα εγώ,
σίγουρα εγώ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2008