Σε κάθε άδικα σβησμένο κερί ζωής

Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος

Αφιερωμένο σε αυτές τις ζωές που σκορπίστηκαν από τη μανία του καιρού. Πήραν και το δικό μας μερτικό στον πόνο αυτό της ύπαρξης.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις ματωμένες θάλασσες αφήνω την κραυγή μου
αυτές που μέρες έσκισαν σαν άγραφες σελίδες
χαθήκαν μες σε μια στιγμή όλες μας οι πατρίδες
και σαν ψοφίμι στο βυθό κείτεται το κορμί μου

Το γέλιο αναπαύθηκε στην αγκαλιά του πόνου
πέπλο μαύρο υψώθηκε στης θλίψης το κοντάρι
τα ουρλιαχτά ξεχύθηκαν κι έσκισαν το φεγγάρι
αίμα ποτάμι χύνεται στην άκρη κάποιου δρόμου

Το φως στα μάτια των παιδιών θολώνει στο σκοτάδι
κι οι μάνες τους λιποθυμούν μπρος στο μπλαβό κορμί τους
τράβηξε φαίνεται ο Θεός το βλέμμα απ' τη ζωή τους
και οι ψυχές τους σιωπηλές πορεύονται στον ʼδη

Κάθε καιρού το γύρισμα όλεθρος στ' άγγιγμα του
στέκει ο Χάρος βασιλιάς στο σκοτεινό του θρόνο
θέλει ν' αναρωτιόμαστε για του χαμού το χρόνο
και για το μέρος και τον τρόπο του θανάτου!

Μετέωρος ʼγγελος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2005