Το αστέρι που πέφτει

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

"ΖΗΣΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ...ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ!"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΠΟΥ ΠΕΦΤΕΙ


Το αστέρι που πέφτει, φέγγει στα μάτια σου
και οι θάλασσες όλες, στο πρόσωπό σου.
Τα ξανθά σου μαλλιά, κορδέλες πανέμορφες
γεμίζουν με φως, το κάθε όνειρό σου.

Κορμί αλαβάστρινο, αγάλματος Θείου
μορφή μιας αρχαίας, Ελληνίδας Θεάς.
Όποιος έχει τη χάρη σου, ζει στον Παράδεισο
και έχει τον κόσμο, στα χέρια με μιας.

Παράγγειλες έρωτα, τον βρήκες αμέσως
στα πόδια σου άντρες, κάθε λογής.
Ποιός τάχα θα πει, πως αρνήθηκε εσένα
εσένα που ζήτησες αγάπη να βρεις;

Κι εμένα με έμαθες, με γνώρισες τώρα
σου χάρισα δώρα, που είχα καιρό
καλά κλειδωμένα, σε μέρος απρόσιτο
αγάπη, συναίσθημα, ψυχής γιατρικό.

Αγάπα με τόσο, σ’ αγαπάω κι εγώ
τα χέρια σου δώσε μου, σφιχτά να κρατώ
με δυο σου φιλιά, φυλακτό στο λαιμό
στο δρόμο του έρωτα, απόψε μεθώ.

Ας ζήσουμε σήμερα, αυτά που μπορούμε
το αύριο, δεν ξέρει κανείς αν το βρει.
Στο μέλλον το ατέκμαρτο, μπορεί να μη ζούμε
ας ζήσουμε αυτά, που η καρδιά μας ποθεί.


γιώργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2005