εγώ

Δημιουργός: sylia_218, Υρώ!!!!

Αφιερωμένο...σ'εμενα...!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οράματα κοινά και σκουριασμένα…
Δεν έχουν τώρα χρώμα γαλανό…
Βυθίστηκαν κι αυτά σε λάθη ξένα
και γίναν ένα με το απόλυτο κενό…

Είν’ κι η σιωπή, που ψιθυρίζει όλο λέξεις…
Κι είναι και λέξεις που μου κάνουνε κακό…
Όλο θυμίζουνε θλιμμένες ιστορίες…
Όλο ραγίζουνε το δυνατό μου «εγώ»!

Θυμάμαι και θυμάμαι και θυμάμαι…
Φοβάμαι το μετά το ξενικό…
Και προστατεύω το «γιατί», που όλο θυμάμαι…
Φοβάμαι, μη μου σπάσει και χαθώ…

Αντίκρυ ένα πέλαγο αναμνήσεις…
Και παραπέρα γκρίζα πέλαγα του νου…
Και η κραυγή απ’ τη φωνή μου που διχάζει,
σκίζει το πέπλο της σιωπής και τ’ ουρανού!

Δεν είναι που πονώ, μήτε που κλαίω…
Ή τα «γιατί» που με μανία με χτυπούν…
Μα είναι που έμαθα μονάχη ν’ αναπνέω,
είναι που ψεύτικα οι άλλοι μ’ αγαπούν…

Είναι κι ο κόσμος που κι αυτός έχει ματώσει …
Ψάχνει τα λάθη της εξέλιξης στο χθες…
Είναι κι οι φίλοι που μας έχουνε πληγώσει,
που σφετερίστηκαν τις δανεικές χαρές…

Φταίω κι εγώ που αρνούμαι να τους μοιάσω…
Θέλω ν’ αγγίξω μάλλον κάτι ιδανικό…
Και ό, τι αγάπησα δε θέλω να το χάσω,
Γιατί οι αγάπες μου είναι ΠΑΝΤΑ αληθινές…!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-04-2008