Ένα...γερό...χαστούκι

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><br />
<b>Warning</b>:  session_start(): Cannot start session when headers already sent in <b>/home/stixoi/public_html/core.php</b> on line <b>23</b><br />
<html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ένα...γερό...χαστούκι</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ένα...γερό...χαστούκι</b><p>Δημιουργός: Millie<p><i> Δεν είναι ποίημα...ήθελα όμως να μοιραστώ μαζί σας αυτή την εμπειρία και κατά συνέπεια αυτές τις σκέψεις...Millie</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Κάποιες στιγμές...χρειαζόμαστε ένα γερό «χαστούκι» <br />
που ναι μεν θα πονέσει αλλά ταυτόχρονα θα μας κάνει<br />
να συνειδητοποιήσουμε πόσο τυχεροί είμαστε....<br />
και...Δ Ε Ν το έχουμε καταλάβει ή και να το έχουμε....φροντίζουμε να το ξεχνάμε....<br />
Πέρασα ένα Σαββατοκύριακο μέσα στο νοσοκομείο....<br />
ήταν εκεί ένα πολύ κοντινό και αγαπημένο μου άτομο...μόλις 25 χρονών...<br />
Για καλή μας τύχη....δεν ήταν κάτι σοβαρό τελικά....<br />
Από την άλλη...είναι τόσο ειρωνικό...<br />
γιατί απ' τη μια εμείς είχαμε την...καλή τύχη...ενώ κάποιοι άλλοι όχι...<br />
Αστείο??? Εγωιστικό??? Τραγικό??? ʼνισο???...<br />
Έχω μπερδευτεί με  την τόση αδικία και το μεγάλο κρίμα που είδα αυτές τις δύο ημέρες....<br />
Εναλλαγές συναισθημάτων...τόσο αταίριαστες....<br />
Εμείς να χαιρόμαστε για την καλή έκβαση του θέματος....<br />
και δίπλα μας άλλοι να πονούν και να «ζηλεύουν»...που δεν είναι στη θέση μας....<br />
Να προσπαθήσεις να κρατήσεις τη χαρά της στιγμής....<br />
γιατί βλέπεις στα μάτια του άλλου τόσο...πόνο....τόση θλίψη....<br />
και εκεί κάπου να συνειδητοποιείς για μια ακόμη φορά πόσο...<br />
τυχερός είσαι....μέσα από το πόνο κάποιου !!!!!!!!!<br />
και να λες....- Ευτυχώς....<br />
....δεν είναι πολύ τραγελαφικό???....Πολύ άδικο???....<br />
Όλα όσα είδα μέσα σε τόσες ώρες....με πόνεσαν τόσο πολύ....<br />
& εμένα προσωπικά δεν με άφησαν να χαρώ όσο θα έπρεπε....<br />
ανακούφιση ένιωσα....όχι όμως χαρά....μόνο πίκρα μου έμεινε....<br />
Όλα αυτά όμως μαζί με έκαναν να αναρωτηθώ, για μια ακόμη φορά....<br />
- Αξίζουν μερικά πράγματα τελικά???<br />
Στενοχωριόμαστε κάποιες στιγμές για διάφορα τα οποία όμως εν τέλει....<br />
έχουν πιθανότητες να διορθωθούν ή έστω μπορούμε και <br />
ελπίζουμε ότι ίσως και να αλλάξουν....μπορούμε να παλέψουμε....<br />
δεν ερχόμαστε προ τετελεσμένου γεγονότος....έχουμε επιλογές....πολύ βασικό....<br />
αλλά....ανεκτίμητο πολλές φορές από εμάς....τους ανθρώπους... <br />
Περνάμε κάποιες φάσεις και τα βλέπουμε όλα μαύρα....<br />
δεν καταλαβαίνουμε όμως ότι έχουμε κάτι που άλλοι δεν το έχουν....ΕΠΙΛΟΓΕΣ...<br />
Αρρωσταίνουμε μόνοι μας τον εαυτό μας και «τρωμε» μόνοι μας τις δυνάμεις μας....<br />
Είναι καλό να παλεύουμε και ειδικά για κάτι που μας πονάει....<br />
δεν λεω....όμως  ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ και.... <br />
....ακόμα και αυτό είναι πολύ σημαντικό....<br />
Μπροστά σε ψυχολογίες «πιθανής απώλειας» ή κάτι «αδιόρθωτου» <br />
και βλέποντας όλα όσα συμβαίνουν σε άλλα άτομα γύρω σου...αν και άδικο....<br />
ξαφνικά....συνειδητοποιείς πόσο τυχερός είσαι....<br />
...για πολλούς και  διάφορους λόγους....<br />
....που έχεις την υγεία σου....ενώ άλλοι όχι....<br />
....που έχεις άτομα να σε στηρίξουν....ενώ άλλοι όχι....<br />
....που μπορείς να ΖΕΙΣ...ενώ άλλοι όχι....<br />
....που είσαι αρτιμελής και μπορείς να κάνεις πολλά....ενώ άλλοι όχι....<br />
....ακόμα και τώρα....που ΕΓΩ γράφω....κι ΕΣΥ διαβάζεις είναι ένα δώρο....<br />
....ένα τόσο μεγάλο δώρο....<br />
....απλά....<br />
.....γιατί εγώ έχω τα χέρια μου και μπορώ να τα γράψω....<br />
....κι εσύ την όρασή σου και μπορείς να τα διαβάσεις...<br />
....άλλοι δεν τα έχουν....<br />
....Κάποιες στιγμές....ΞΕΧΝΑΜΕ............ΞΕΧΝΑΜΕ.....και ΔΕΝ πρέπει..... <br />
Μας έχει δοθεί μια τόσο μεγάλη ευκαιρία και ένα τόσο μεγάλο δώρο κι εμείς ???..............<br />
.... το βλέπουμε μόνο απ' έξω...φοβόμαστε να το ανοίξουμε....μη χαλάσουμε το περιτύλιγμα.....<br />
Αστείο..........<br />
Η ζωή μας είναι πολύ μικρή παιδιά.....<br />
....είναι γεγονός ότι πρέπει να ζούμε τη κάθε μας μέρα σαν να είναι η τελευταία.....<br />
....άλλωστε είναι και κάτι που δεν ξέρουμε....<br />
....Αν καταλάβουμε και εκτιμήσουμε πόσο σημαντικά είναι... <br />
....ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΛΑ πράγματα που μπορούμε να κάνουμε....<br />
....θα είναι πολύ καλό και....ίσως...το πιο ουσιαστικό..... <br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2003</td><td valign=top></td></table><br />