Οι αναλυτές του φωτός

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

Βλέπω το μαύρο φως, Β. Ουγκώ, τελευταία λόγια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθαν στα μέρη μας οι αναλυτές του φωτός
στηριγμένοι σε ώμους γιγάντων
φορτωμένοι με όλη τη γνώση του κόσμου
με φορτηγά ολόκληρα γεμάτα με βιβλία
«Τα οπτικά» του Ευκλείδη,
τις θεωρίες του Νεύτωνα για το φως,
την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου
και πλήθος άλλα.
Ήρθαν φορτωμένοι με όργανα μετρητικά
με μικροσκόπια και με φασματογράφους
με πρίσματα, λέηζερ και τηλεσκόπια
και ότι άλλο έχει μηχανευτεί ο νους του ανθρώπου

Έμαθαν πως στα μέρη μας το το ηλιοβασίλεμα είναι άχρωμο
τα αστέρια τρεμοσβήνουν αυθαίρετα
μέχρι που κάποιος λέγεται πως είδε μαύρο φως!

Με τον πόθο της μεγάλης ανακάλυψης
ήρθαν στον τόπο μας οι σοφοί
έστησαν εργαστήρια για να αναλύουν το φως
παρατηρητήρια για να βλέπουν τα άστρα
πλήρωναν αδρά τους θεωρούς του ηλιοβασιλέματος

Μέτρησαν τα αστέρια ένα προς ένα
σαν τον αστρονόμο στον Μικρό Πρίγκηπα
και τα βρήκαν όσα ακριβώς τα ήξεραν
και μας έδειξαν τους υπολογισμούς και τα χαρτιά τους
και μας είπαν: «Ορίστε, αποδεικνύεται
πως τα αστέρια είναι όσα ακριβώς πρέπει.
Ούτε πιο πολλά ούτε πιο λίγα.
Αυτά που λέτε ότι πέφτουν και κάνετε ευχές
είναι απλά πέτρες που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα
και φλέγονται από την τριβή. Τίποτε άλλο!»
Και εμείς τους λέγαμε δύσπιστοι:
«Έστω, ας είναι κι έτσι. Τότε τα άστρα που πέφτουν
επιστρέφουν στη γη για να πεθάνουν.
Δεν θα κάνουμε πια ευχές, θα προσευχόμαστε για αυτά»
Μα κείνοι αδιάφοροι, συνέχισαν να κάνουν άλλα πειράματα

Με πρίσματα ανέλυαν ξανά και ξανά το φως
και βρήκαν τα χρώματα στη θέση τους
«Το κόκκινο», είπαν, «εφτακόσια νανόμετρα
το ιώδες τετρακόσια και τα υπόλοιπα όπως πρέπει»
Κι εμείς σκεφτόμασταν: «Ακόμα και το φως
το μετράνε με αριθμούς! Δε μας φαίνονται για σοφοί»
Είχαμε δει το κόκκινο σε χείλη χορτασμένα από έρωτα
το κίτρινο στους γεμάτους με στάχυα αγρούς
το πράσινο στην άνοιξη, το κυανό στα βάθη του πελάγους
το γαλανό στον ανέφελο ουρανό μας
το πορτοκαλί και το ιώδες στα φορέματα των κοριτσιών
Μα πάνω από όλα είχαμε δει το ουράνιο τόξο

Στο τέλος ασχολήθηκαν με το ηλιοβασίλεμα
ούτε αυτό τους φάνηκε παράξενο
«συμβαίνει στην ώρα του», είπαν
«περίπου οκτώ λεπτά αργότερα από τότε που συνέβη»
Και το βρήκαν αυτό φυσιολογικό!

Έφυγαν στο τέλος απογοητευμένοι
αναζητώντας άλλο μέρος να βρουν να μετρήσουν
έφυγα κι εγώ από τον αντίθετο δρόμο
μ’ ένα-δυο βιβλία για εφόδια
αναζητώντας τα οχτώ χαμένα λεπτά
και ένα τόπο με ανόθευτο ακόμα το φως του

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2008