Έναν ώμο σταθερό για να κλάψω

Δημιουργός: AGGE, Άγγελος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα γράμματά σου δε θέλω να κάψω.
Ψάχνω μονάχα έναν ώμο για να κλάψω.
Θέλω μονάχα σιωπή να επικρατεί στους τοίχους μου,
θέλω μονάχα μια ευκαιρία να διαβάσω τους στίχους μου.
Μη με κοιτάξεις στα μάτια και πάλι.
Στα δάκρυά μου,
κάνει αντανάκλαση το φεγγάρι.
Δε θέλω να τυφλωθείς απ' της καρδιάς το φως,
δε θέλω να διοικείς και πάλι τα όνειρά μου!
Άσε με ελεύθερο ν' ανοίξω τα φτερά μου,
να πετάξω ψηλά,
το σώμα μου ν' αφήσω στο χώμα,
να μου θυμίζει τα παλιά.
Τα όνειρά μου καταλήγουν στο πουθενά,
στους πεφταστέρες την ευχή μου θα αφήσω,
για να πάρει φωτιά,
να γίνει στάχτη,
και στο τραπέζι σου σα σκόνη να κάτσει.
Τα δάκρυα,
δεν μπορώ άλλο να τα κρατήσω,
κι αρχίζουν και πέφτουν.
Ένα δεν μπορώ να τ' αρνηθώ.
Ότι τα δάκρυα που πέφτουν,
κρύβουν μέσα τους έντονο ερωτισμό.
Δεν έχω χρόνο ούτε το μέλλον να κοιτάξω.
Ψάχνω μονάχα στο παρόν,
έναν ώμο για να γύρω.
Έναν ώμο σταθερό για να κλάψω...
Παρηγοριά ψάχνω να βρω στα σύννεφα.
Και στους αιώνες τους χαμένους,
πάντα ζητάω βοήθεια,
να φύγω για το παρελθόν,
για να ξεχάσω το παρόν,
που 'ναι γεμάτο πληγές ματωμένες.
Εικόνες και αναμνήσεις ασπρόμαυρες,
δίνουν στο τώρα μου μια μέθη, μια ζαλάδα,
καθώς θυμάμαι το μεγάλο μου παρελθόν,
καθώς το σώμα μου διαπερνά μια Ιλιάδα.
Ανυποψίαστα αισθήματα γέμισα πόνο,
τον έρωτα τον έχασα μέσα στο χρόνο.
Και τώρα,
το τσιγάρο πετάω μισό στο δρόμο.
Το δέρμα μου το σκίζει η αδιαφορία σου,
στο κινητό μου δε λαμβάνω πια μηνύματα,
δεν μπορώ στο φόβο μου να ανταποκριθώ,
τα χείλη σου για λίγο θέλω να φιλήσω,
για να αναστηθώ.
Κι αν σου φωνάζω σ' αγαπώ δε με ακούς.
Μ' έμμεσο τρόπο ψάχνω για να σου το πω,
αφού ευθέως μ' αποφεύγεις.
Δε θέλω να πληγωθώ...
Μα τα μάτια μου βουρκώσανε πάλι,
αλλοιώθηκε νομίζω το φεγγάρι,
στη καρδιά σου,
μια φλόγα αγάπης θέλω να ανάψω,
και μετά σα παιδί χτυπημένο να κλάψω...
Κουρασμένη η ψυχή μου φεύγει μ' άλλη,
μα να ξέρεις θα στη στείλω και πάλι το βράδυ,
να σ' αγκαλιάσω και να εξαφανιστώ,
ουλές στο σώμα μου έχω βγάλει,
από μαχαίρι φρικτό.
Και σα πονώ,
όχι στο σώμα,
μα στη καρδιά θαρρώ,
άλλα δυο δάκρυα θ' αφήσω,
για να πέσουν στο κενό...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-05-2008